فتحی، رحیمیان | شهرآرانیوز - حسین سعیدی شش سالی میشود که مدیرعامل مجموعه انتشاراتی «به نشر» وابسته به آستان قدس رضوی است. یکی از بزرگ‌ترین ناشرانی که علاوه بر چاپ و نشر کتاب، ۳۰ شعبه و فروشگاه در کشور دارد که ۲۰ فروشگاه آن در مشهد و ۱۰ فروشگاه دیگر آن در شهرهای تهران، گرگان، قوچان و چند شهر دیگر فعالیت میکنند. «به نشر» بعد از حضور سعیدی دچار تغییر زیادی شد. در دوران مدیریت او این بنگاه بزرگ نشر کتاب که در محدوده کتاب‌های دینی فعالیت می‌کرد، توانست نویسندگان زیادی را چه در مقام مشاور و چه در مقام تولیدکننده محتوا، به همکاری دعوت کند. از طرفی، شکل و شمایل بصری کتاب‌ها را ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش که تا پیش از این تعریف زیادی نداشت در این چندسال به کلی تغییر داد. آن چنان که مدیر عامل «به نشر» می‌گوید در این مدت ده‌ها طراح و گرافیست خبره از سرتاسر کشور با این مجموعه همکاری میکنند. با سعیدی در این گفتگو هم از دخل وخرج «به نشر» به عنوان مجموعه‌ای وابسته حرف زدیم و هم از اقبال مخاطب به آثاری که تصور می‌شد بازار از آنها اشباع شده است و هم درباره ممنوعیت فروش برخی از عنوان‌ها در فروشگاه‌های این ناشر. اهمیت توجه به مشکلات چرخه تولید و توزیع کتاب در شهر مشهد ما را بر آن داشت تا به سراغ ناشران، کتابفروشان و نویسندگان شهر برویم و با گپ‌و‌گفتی واقع‌بینانه فراز و نشیب‌های این حرفه را بررسی کنیم.
شرط افزایش واردکنندگان خودرو
سخنگوی صمت گفت: به محض اینکه شرکت‌های متقاضی واردات خودرو، الزامات آئین نامه‌ای را پشت سر بگذارند، می‌توانند مجوز واردات را بگیرند.
به گزارش مشرق ، امید قالیباف در یک گفت و گوی رادیویی، در رابطه با اصلاح آئین نامه واردات خودرو گفت: بیش ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش از ۳۵۰ درخواست برای واردات به دفتر صنایع خودرویی وزارت صمت رسیده بود ولی آئین نامه الزاماتی داشت که باید از سوی این شرکت‌ها محقق می‌شد.
سخنگوی وزارت صمت افزود: در بررسی‌های اولیه ۲۴ شرکت الزامات را پشت سر گذاشتند و برای خودروهای زیر ۱۰ هزار یورو ۱۰ شرکت اعلام آمادگی کردند که از این میزان ۷ شرکت به صورت مکتوب به سازمان توسعه تجارت معرفی شدند تا ثبت سفارش را انجام دهند.
وی با بیان اینکه فرایند بررسی صلاحیت شرکت‌ها ادامه دارد و در به روی کسی بسته نشده است، ادامه داد: به محض اینکه شرکت‌ها الزامات آئین نامه‌ای را پشت سر بگذارند، می‌توانند مجوز واردات را دریافت کنند.
به گفته قالیباف، اگر شرکتی خود را دارای صلاحیت برای واردات می‌داند اما نامش در فهرست اولیه وجود ندارد، نباید نگران باشد چون فرایند بررسی‌ها همچنان ادامه خواهد داشت.
سخنگوی وزارت صمت همچنین در رابطه با تفاوت تعرفه برای خودروهای وارداتی گفت: تعرفه گذاری بر اساس قیمت کشف شده در بورس کالا تعیین میشود و نمی‌توان رقمی را از پیش اعلام کرد. لذا وارد کننده مبلغی را به صورت علی الحساب پرداخت میکند تا قیمت مورد نظر در بورس معین شود. در حال حاضر هم چند خودرو در بورس به فروش می‌رسد؛ یعنی خودرو بر اساس قیمتِ پایه وارد تابلوی بورس شده و افرادی که دارای کد بورسی باشند، از طریق کارگزاری‌ها قیمت مورد نظر خود را پیشنهاد میدهند و از آن پس، خودروی مورد نظر با بالاترین قیمت معامله میشود.
قالیباف ادامه داد: وقتی یک شخص برنده شود و خودرو را خریداری کند، نام او به شرکت یا نمایندگی فروش اعلام شده و سپس می‌تواند با تکمیل وجه، خودرو را تحویل گیرد.
وی همچنین قیمت خودروهای اقتصادی را حدود ۲۰۰ میلیون تومان و ناظر بر نرخِ پایه عنوان کرد که ممکن است این رقم در بورس به بالاترین نرخ برسد.
قالیباف در خصوص چرایی این ساز و کار گفت: تعداد خودروهای وارداتی بازار را اشباع نخواهد کرد؛ بنابراین طبیعی است که تقاضای کاذب وجود خواهد داشت.
شرط افزایش واردکنندگان خودرو
سخنگوی صمت گفت: به محض اینکه شرکت‌های متقاضی واردات خودرو، الزامات آئین نامه‌ای را پشت سر بگذارند، می‌توانند مجوز واردات را بگیرند.
به گزارش جام جم آنلاین ، امید قالیباف در یک گفت و گوی رادیویی، در رابطه با اصلاح آئین نامه واردات خودرو گفت: بیش از ۳۵۰ درخواست برای واردات به دفتر صنایع خودرویی وزارت صمت رسیده بود ولی آئین نامه الزاماتی داشت که باید از سوی این شرکت‌ها محقق ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش می‌شد.
سخنگوی وزارت صمت افزود: در بررسی‌های اولیه ۲۴ شرکت الزامات را پشت سر گذاشتند و برای خودروهای زیر ۱۰ هزار یورو ۱۰ شرکت اعلام آمادگی کردند که از این میزان ۷ شرکت به صورت مکتوب به سازمان توسعه تجارت معرفی شدند تا ثبت سفارش را انجام دهند.
وی با بیان اینکه فرایند بررسی صلاحیت شرکت‌ها ادامه دارد و در به روی کسی بسته نشده است، ادامه داد: به محض اینکه شرکت‌ها الزامات آئین نامه‌ای را پشت سر بگذارند، می‌توانند مجوز واردات را دریافت کنند.
به گفته قالیباف، اگر شرکتی خود را دارای صلاحیت برای واردات می‌داند اما نامش در فهرست اولیه وجود ندارد، نباید نگران باشد چون فرایند بررسی‌ها همچنان ادامه خواهد داشت.
سخنگوی وزارت صمت همچنین در رابطه با تفاوت تعرفه برای خودروهای وارداتی گفت: تعرفه گذاری بر اساس قیمت کشف شده در بورس کالا تعیین میشود و نمی‌توان رقمی را از پیش اعلام کرد. لذا وارد کننده مبلغی را به صورت علی الحساب پرداخت میکند تا قیمت مورد نظر در بورس معین شود. در حال حاضر هم چند خودرو در بورس به فروش می‌رسد؛ یعنی خودرو بر اساس قیمتِ پایه وارد تابلوی بورس شده و افرادی که دارای کد بورسی باشند، از طریق کارگزاری‌ها قیمت مورد نظر خود را پیشنهاد میدهند و از آن پس، خودروی مورد نظر با بالاترین قیمت معامله میشود.
قالیباف ادامه داد: وقتی یک شخص برنده شود و خودرو را خریداری کند، نام او به شرکت یا نمایندگی فروش اعلام شده و سپس می‌تواند با تکمیل وجه، خودرو را تحویل گیرد.
وی همچنین قیمت خودروهای اقتصادی را حدود ۲۰۰ میلیون تومان و ناظر بر نرخِ پایه عنوان کرد که ممکن است این رقم در بورس به بالاترین نرخ برسد.
قالیباف در خصوص چرایی این ساز و کار گفت: تعداد خودروهای وارداتی بازار را اشباع نخواهد کرد؛ بنابراین طبیعی است که تقاضای کاذب وجود خواهد داشت.
۴ شب سفر رفت و برگشت زمینی به قشم چقدر پول می خواد؟ + جدول قیمت
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ سفر به قشم نه تنها شما را با فرهنگ و آداب و رسوم مردم این خطه از سرزمین پهناور ایران آشنا خواهد ساخت، بلکه اطلاعات بسیار مفیدی را راجع به اماکن دیدنی، اقامتگاه ها، مراکز خرید و بازارهای این شهر شگفت انگیز به شما عرضه خواهد کرد.
جزیره زیبای قشم دیگر رازی سرپوشیده نیست، تصاویر طبیعت تماشایی و جاذبه های گردشگری این مقصد دیدنی چنان فضای مجازی را اشباع کرده که دیگر هیچ کس با این جزیره شگفت انگیز و رویایی بیگانه نیست.
از مواهب طبیعی خاص و جاذبه های منحصربفردش گرفته تا سبک زندگی متفاوت و آداب و رسوم مردمان دوست داشتنی و میهمان نوازش، قشم به خوبی توانسته هویتی مستقل و جدا از کشورمان را برای خود بوجود آورد و به منطقه ای متمایز مبدل گردد.
یکی از پرطرفدارترین سایت‌های فروش انواع تورهای گردشگری این هفته، برای ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش ۴ شب سفر رفت و برگشت زمینی با قطار به قشم و اقامت در هتل بهشت مبلغ ۱,۵۵۰,۰۰۰ تومان و برای ۳ شب مبلغ ۱,۴۰۰,۰۰۰ تومان اعلام شده است.
این در حالی است که هتل ساحل طلایی برای همین نوع سفر قیمت ۴ شب اقامت را مبلغ ۲,۴۵۰,۰۰۰ تومان و برای ۳ شب اقامت مبلغ ۲,۰۰۰,۰۰۰ تومان تعیین شده است.
لازم به ذکر است قیمت‌های درج شده مربوط به سایت‌های فروش اینترنتی است و به دلیل نوسان قیمت‌ها و تفاوت درنوع ارائه خدمات هتلداری و همچنین سایر عوامل ممکن است با نرخ امروز متفاوت باشد.
کسانی که فکر می کنند، عذرخواهی از مردم عقب‌نشینی است، سخت در اشتباهند
گروه سیاسی:یک عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: نسلی هستند که دهه ۸۰ به دنیا آمده اند و قهرا مطالبات آنها خیلی فراگیرتر و جدی تر است و چون در خانواده ها به صورت فرزند سالاری هم به دنیا آمده اند، احساس این را دارند که باید بیایند حرفشان را بزنند و دنبال کنند. اگر به مطالبات آنها در شکل منطقی و معقول پاسخ دهند یا اینکه زمینه ها و فرصت های قانونی برای اعتراض آنها فراهم شود، امکان کنترل فضا وجود دارد.
آیت الله محمدعلی ایازی گفت: من نقدی دارم به کسانی که همه مسائل زنان را به مسأله الزام و اجبار حجاب محدود می کنند. واقع این است که مسأله زنان کودک همسری، خشونت و قوانین ناسازگار با عرف امروز است که باید اینها اصلاح شوند و مطالبه در این حوزه ها بیشتر انجام بگیرد. البته ما باید «حق انتخاب» جامعه را حفظ کنیم.
به گزارش جماران، مشروح گفت و گوی با آیت الله سید محمدعلی ایازی را در ادامه می خوانید:
بعد از فوت خانم مهسا امینی، کشور شرایط خاصی را تجربه کرد و شاهد تجمعات پراکنده در سراسر کشور بودیم. برآیند این اتفاقات هم موجب تشدید برخی دوقطبی‌ها در کشور شده است. تحلیل شما از این وقایع چیست؟
مسأله‌ای که در کشور اتفاق افتاد را در باید دو بخش تقسیم کرد. یکی بخش عمده جامعه و افکار عمومی که آمار بالایی در حدود ۸۰ درصد اکثریت جامعه را تشکیل میدهد از وضعیت اداره کشور و شیوه برخورد با مسائل اعتراض و نارضایتی دارند و مخالف رفتارهای با معترضان و مخالفان هستند؛ این مسئله اختصاص به مسائل اخیر ندارد، بلکه در شیوه اداره کشور، در حوزه مسائل اقتصادی و سیاسی و ارتباط با نظام بین‌المللی و کشورهای همسایه. فکر میکنم مسئولین هم این مسئله نارضایتی را به‌خوبی می‌فهمند. از اینکه انتخابات مهندسی میشود، به برگزاری رفراندوم رضایت داده نمی شود و عدم پاسخگویی به مشکلات، روشن میشود که همه نظر مردم را می‌دانند.
و یکی دیگر گروهی که مسئله ویژه‌ای دارند و بعد از فوت خانم مهسا امینی به خیابانها آمدند و اعتراض کردند با شعارهای مختلف و متفاوت که بیشتر این جمعیت را جوانان دختر و پسر تشکیل می دهد کسانی که می‌گویند متوسط سن آنان ۲۰ سال است. نسلی که در دهه ۸۰ به دنیا آمده‌اند و قهراً مطالبات آنها خیلی فراگیرتر و جدی‌تر از جامعه است شاید مهمترین شعار آنان آزادی های اجتماعی است و چون در خانواده‌ها به‌صورت فرزند سالاری هم به دنیا آمده‌اند، احساس این را دارند که باید بیایند حرفشان را بزنند و دنبال کنند.
و البته هرچه گذشته خواسته های آنان عمیق تر شده و بعضا شعارهای تندی میدهند و اگر به مطالبات آنها در شکل منطقی و معقول پاسخ می دادند یا اینکه زمینه‌ها و فرصت‌های قانونی برای اعتراض آنها فراهم شود، امکان کنترل فضا وجود داشت. اما اگر همین شیوه در پیش گرفته شود که از سال ۸۸ بر آن تکیه میشود، قهراً مسائل و مشکلات جدی با این گروه خواهد داشت و دامنه آن به گروه‌ها و بخش‌های مختلف جامعه سرایت میکند.
یکی از سؤالاتی که مطرح میشود سکوت حوزه علمیه در برابر این اتفاقات است. به نظر شما علت این ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش سکوت چیست؟
واقعیت این است که نمی‌شود گفت کل حوزه سکوت کرده است. حداقل دو، سه نفر از مراجع قم و شیراز بیانیه داده‌اند و سخنرانی کرده‌اند.
مجمع محققین و مدرسین حوزه علمین از نخستین جریان هائی بود که بیانیه داد و ابراز تأسف کرد و به این شیوه برخورد نسبت به حجاب اعتراض و روش گشت ارشادی ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش را محکوم کرد. همچنین بسیاری از فرهیختگان حوزه، و برخی از مدرسین درس خارج و اصحاب تدریس عالی، صحبت داشته‌اند؛ به‌خصوص در رابطه با مسئله حجاب و دخالت کردن در مسئله حجاب و این شیوه را نقد کرده‌اند.
همچنین برخی از اساتید بیانیه دادند. بیانیه‌ای دوطرفه؛ یعنی هم با کسانی که به خیابانها آمده بودند و هم با حکومت سخن داشتند. بعضی هم مستقیماً حکومت را مورد خطاب قرار دادند، قصه مرگ مهسا امینی را محکوم کردند و اتفاقاتی که بعد افتاد؛ در اردبیل، تهران و. حتی برخی رفتارها که هیچ مجوز شرعی و قانونی نداشت. زدن و اذیت و آزار کسانی که اعتراض دارند با شرع و قانون اساسی سازگاری نداشت و برای افکار عمومی هم اصلاً قابل قبول نبود.
بنابراین حوزه تا یک حدی اما نه قابل قبول اعتراض کرد، حتی بعضی مراجع بزرگی که با حکومت روابط خوبی دارند نالان از این وضع بودند که حرف‌های ما در نقد حکومت را منتشر نمی‌کنند ولی حرف‌هایی که به نفعشان هست را منتشر میکنند. اما سنت حوزه‌های ما، چه قبل و چه بعد از انقلاب، این بوده که خیلی وارد این مباحث و مسائل نمی‌شدند؛ طبعشان این بوده که این کار را نکنند و خیلی هم ازاین‌جهت نمی‌شود توقع داشت.
توجه داشته باشید مراجعی که امروز جزو مراجع نامدار و قدیمی حوزه هستند، هر پنج نفر آنها بالای ۹۰ سال سن دارند. اما برخی از مراجع بعد از آن نسل را مثلا آیت‌الله علوی بروجردی، آیت‌الله بیات زنجانی، آیت‌الله سید علی‌محمد دستغیب، مجمع روحانیون تهران، یادگار امام و افراد دیگری موضع گرفتند و نمی‌شود گفت که حوزه موضع نگرفته است.
اما یک‌طرف دیگر هم این است که اینها رسانه ندارند و امروز همه شبکه‌ها را به محاق برده‌اند و در خارج هم خیلی تمایل ندارند مخالفت جریان مذهبی را نشان بدهند چنانکه حکومت هم چنین است. تقریباً یک توافق طرفینی است که هم رسانه رسمی حکومتی و هم رسانه‌های خارجی هیچ‌کدام این کار را نکردند.بگذریم از اینکه همان‌طوری که امروز شاهد فشار بر اساتید دانشگاه هستیم، شاهد فشارهایی هم به اساتید مستقل حوزه هستیم که شما حرف نزنید.
با توجه به وجوب شرعی حجاب، به نظر شما نوع مدیریت در این موضوع باید چگونه باشد؟
من فکر میکنم چند سال پیش که با روش‌های خیلی خشن مسئله حجاب را مطرح و برخورد کردند، عملاً حرکت به سمت مخالفت و سرپیچی مدنی بود و امروز در خیلی از شهرها چنین چیزی اتفاق می‌افتد و متأسفانه با روشی که بکار میبرند، روزبه‌روز هم بدتر میشود. ۲۰ سال پیش در یک مقاله مفصل نوشتم که مسئله حجاب را باید به انتخاب خود جامعه بگذارید و آنها به‌صورت طبیعی این کار را بکنند اگر حکومت خیلی دغدغه مسئله حجاب را دارد، کار فرهنگی کند و غیر مستقیم انجام دهد نه اینکه روش‌هایی به کار بگیرد که نه تنها شوق انگیز نیست که تنفرآور است.
مرحوم استاد ما شهید مطهری یک بحثی راجع به امربه‌معروف و نهی از منکر دارد و آنجا به مناسبت می‌فرمایند که ما در اجرای امر به معروف و نهی از منکر منطق را دخالت نمی‌دهیم، در صورتی که هر کاری منطقی مخصوص به خود دارد که کلید آن کار است. امربه‌معروف و نهی از منکر منطق دارد. مقصود این است که در کار معروف و منکر باید تدابیر عملی اندیشید و باید دید چه طرز عملی مردم را نسبت به فلان کار نیک تشویق میکند و مردم را از فلان عمل زشت بازمی‌دارد. در کشور ما خروارها پند و نصیحت به صورتهای مختلف ولی بی‌اثر است این مَثل را ذکر کرده بود: «یک جو درمان بهتر از صد خروار نسخه است».
جلد بیستم مجموعه آثار را بخوانید و ببینید ایشان چند مسأله در رابطه با امربه‌معروف و نهی از منکر مطرح میکند. ببینید نگاه آن متفکر چه طوری بود و امروز چه طور عمل میشود. برخی کاری را انجام میدهند، در نهایت زشتی و شناعتی که اگر کسی هم میل و ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش علاقه‌ای به حجاب دارد با این رفتارهای آنها زمینه عصیان و سرپیچی را در او ایجاد میکنند.
جایگاه زنان در جامعه اسلامی باید چگونه باشد و امروز چگونه است؟ نهایتاً اینکه امروز در قبال زنان چه تصمیماتی باید گرفته شود؟
اولاً، اما در رابطه با جایگاه زنان، شکی نیست که بعد از انقلاب زمینه‌های رشد و توسعه زنان به وجود آمد، اما همه مربوط به حکومت نبود و بیشتر خود زنان بودند. یعنی بنیان‌گذار انقلاب امام زمینه‌های حضور زنان در جامعه را فراهم کرد و خود زنان به میدان آمدند. اگر قبل از انقلاب آمار زنانی که به دانشگاه می‌رفتند بسیار محدود بود، بعد از انقلاب این آمار افزایش پیدا کرد؛ و حضور در دانشگاه و تحصیلات عالی اقتضا می‌کرد که اینها در مشاغل قرار بگیرد و فرصت‌های شغلی، فرهنگی و علمی که متأسفانه این کار به‌خوبی انجام نگرفت و امروز یکی از مشکلاتی که خانم‌ها مطالبه میکنند همین مسائل است.
ثانیاً از نظر من بین زنان و مردان از نظر حقوق عامه فرقی نیست. یعنی رنج استبداد و تحجر و بی کفایتی شامل هم مردان شده و هم زنان. اما درباره زنان مشکلاتی مانند کودک همسری، خشونت، تعارضهای حقوقی و شیوه غیرقابل قبول در امر حجاب. امروز همان‌طوری که به مردان ما یک سری محرومیت‌ها و فشار هست.
من نقدی دارم به کسانی که همه مسائل زنان را به مسأله الزام و اجبار حجاب فروکاهش میدهند. واقع این است که مسأله زنان در مرحله اول فرهنگی است و در مرحله دوم تقنینی، قوانین ناسازگار با عرف امروز که باید اینها اصلاح شوند. البته ما باید «حق انتخاب» جامعه را حفظ کنیم؛ زن و مرد فرقی نمی‌کند، و باید این حق را به رسمیت بشناسیم. اگر جامعه اسلامی حرف، سخن و منطقی داشته باشد، در سایه آن می‌تواند افراد را به سمت دینداری، معنویت و امور دیگر تشویق کند. اما اینکه بخواهد از طریق الزام، ترساندن، خشونت، تهدید، ایجاد محدودیت و امثال اینها بخواهد کاری شود، کمک به دینداری جامعه، معنویت و حجاب نمی‌کند.
شاهد هستیم که برخی شخصیت‌های سیاسی و جامعه شناسان نگران رادیکال شدن فضای جامعه شده‌اند. به نظر شما علت شعارهای تند و رکیک در اعتراضات چیست و چگونه می‌توان به معنای واقعی کلمه نسل جوان را آرام کرد؟
متأسفانه یک مسئله بنیادی ریشه‌ای فرهنگی به وجود آمده و آن مشکل جدی در صورت گرائی و ظاهرگرائی در آموزش امور دینی است. شیوه آموزش و پرورش چنین ادبیات و فرهنگی را فراهم کرده است. یعنی روش‌هایی که ما در آموزش و پرورش داشته‌ایم کمکی به مسئله تعلیم و تربیت نسل جدید نکرده که آنان را خودمحور و لوس و عصبی کرده است. از طرفی مدیران دنبال یک سری ظاهرسازی‌های دینی در امر آموزش و پرورش هستند که این نسل را اشباع نکرده که هیچ عاصی و متنفر کرده است.
اما منهای این بحث، به نظر من بخشی حرف‌های رکیکی که این روزها از سوی برخی افرادی که در کف هستند - که عمومی هم نیست - معلول رفتار و سخن و ادبیات کسانی است که برخی از لباس شخصی‌ها می‌زنند، و اینها هم حرف‌های زشتی است که به این جوانان می‌زنند. به نظر من اگر آنها هم این حرف‌ها را می‌زنند بخشی از آن معلول است و علت نیست. حکومت اگر بخواهد منطقی و عقلایی با این بحران‌ها و حرکات تند برخورد کند باید در پی ریشه‌یابی مسائل باشد.
امروز بسیاری از کارشناسان، فرهیختگان، اهل نظر از علمای حوزه و دانشگاه به حکومت توصیه میکنند دست از این روش‌ها بردارید. این روش‌ها را قبلاً تجربه کرده‌اید و نتیجه نداشته و در هر دوره‌ای اوجش بیشتر شده است. چه اشکالی دارد که از روش‌های معقول و منطقی و برخورد عاطفی استفاده کنید؟!
درباره فعالیت‌های جریان برانداز خارج از کشور که پشتوانه محکم رسانه‌ای، سیاسی و مالی دولت‌های استکباری و برخی دولت‌های منطقه را دارند، نظر شما چیست و چگونه باید به تحرکات آنها پاسخ محکمی داد؟
بدون تردید آنها کار خودشان را انجام میدهند. دشمن و کسانی که منافع دیگری دارند که برای شما کار نمی‌کنند و برای خودشان کار میکنند. طبیعتاً نباید از آنها توقع داشته باشیم دستگاه‌های مالی، رسانه‌ای و سیاسی خودشان را به نفع ما بگذارند. اما روشن است که اگر فعالیت‌های برانداز خارج کشور پاسخی در داخل نداشته باشد آنها نمی‌توانند پاسخ بگیرند. چه طور اول انقلاب آنها همین کارها و سرمایه‌گذاری را می‌کردند ولی اثر نداشت؟! چرا امروز اثر میکند؟! برای اینکه می‌بینند وضعیت آمار امروز تورم بالغ بر ۴۰ درصد است.
نارسایی‌هایی که در اداره کشور، ناکارآمدی‌هایی که در سطح برخی مدیران و وضعیت بیکاری زمینه‌هایی را شکل میدهد که عملاً تبلیغات آنها مؤثر باشد. اگر حکومت می‌خواهد پاسخ محکمی به این تحرکات بدهد، راهش این است که زمینه‌های رضایت عمومی را فراهم و مشکلات را حل کند. حکومتی که گفت آمده تا مشکلات را حل کند، در این فاصله چه کار کرده است؟! واقعاً آمار بدهد که در زمینه تورم، اشتغال و مسکن چه کارکرده و بگوید من این کارها را کرده‌ام و این نتایج را گرفته‌ام.
بسیاری افراد این پرسش را مطرح میکنند که چرا اصلاح‌طلبان در خصوص وقایع اخیر موضعی نمی‌گیرند و چرا شاهد سکوت این جریان هستیم؟ نظر شما چیست؟
همان‌طور که در رابطه با بخش نواندیش از روحانیون عرض کردم، اصلاح‌طلبان هم بیانیه داده‌اند، به‌طور مشخص صحبت کرده‌اند و موضع گرفته‌اند. ولی ممکن است یک سری توقعاتی داشته باشند و بگویند شما این را بگویید و آن را بگوئید که روشن است به آن اعتقاد ندارند. آنان دنبال اصلاح هستند و نمی‌خواهند فضا را تندتر و خشن‌تر کنند. فرق بین اصلاح‌طلب و انقلابی این است که اصلاح‌طلب می‌خواهد کارش را از طریق مسالمت‌آمیز و گفت‌وگو حل کند؛ تا بلکه حکومت را موافق به اصلاحاتی در جامعه کند که تبدیل به خشونت و ناامنی نشود.
اینها نمی‌خواهد هر حرفی را بزنند که فقط عده‌ای خوششان بیاید. معنای اصلاح‌طلبی این نیست که بخواهد فضا را به سمت خشونت، مقابله و دو قطبی بیشتر بکشاند. اگر برخی اصرار دارند که این دو قطبی را تشدید کنند، ولی اصلاح‌طلبان مایل به این کار نیستند.
بعد از بیانیه مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در مورد فوت خانم مهسا امینی، تعدادی از رسانه‌ها حملات متعددی را به این تشکل روانه کردند. در خصوص سخنانی که ادعا میکنند اطلاعیه‌های از این دست باعث شعله‌ور شدن اعتراضات شد، پاسخ شما چیست؟
قبل از اینکه مجمع بیانیه بدهد آن شعله‌ها حرکت کرده و اعتراضات آمده بود. مجمع مدرسین برای محکوم کردن این شیوه برخورد با معترضین و دانش آموزان و کودکان بیانیه داد. اینکه آنها در رسانه‌های خودشان مرتب به مجمع مدرسین حمله میکنند، به نظرم می‌آید که یک‌چیز جدایی نیست و آنها همواره به مراجع مستقل و اساتید دانشگاه حمله میکنند. به اساتید دانشگاه و فرهیختگان حمله میکنند؟! به هنرمندان و فوتبالیستها تهمت می‌زنند و از ادبیات رکیک استفاده میکنند و بعد به جوانان اعتراض میکنند که چرا حرف بد می‌زنید.
مجمع مدرسین به دنبال پاسخ دادن به این حملات نیست و وظیفه خودش می‌داند که در کنار مردم باشد و از حقوق مردم دفاع کند. امروز وظیفه یک روحانی این است که در کنار مردم باشد و از مردم دفاع کند؛ البته نگذارند فضا خشن‌تر و زمینه‌های نا امنی و تجزیه و سوءاستفاده دشمن فراهم شود.
من در پایان تأثر خودم را از همه حوادث اخیر این چهل روز اعلام میکنم از این وقایع و حوادثی که اتفاق افتاده و باز هم افرادی بعد از خانم مهسا امینی کشته شدند، اتفاقی که در زندان اوین افتاده و اتفاقاتی که در شهر زاهدان و بعضی از شهرهای دیگر اتفاق افتاد. من به خانواده‌های آنها تسلیت عرض میکنم؛ آرزو میکنم خداوند به آنها صبر و اجر بدهد و زمینه هایی ایجاد شود که رفتارها عوض شوند. عوض کردن روش و انعطاف دلیل بر ضعف نیست، دلیل بر ایجاد کارآمدی و پاسخ گوئی است. کسانی که فکر میکنند اگر از مردم عذرخواهی کنند عقب نشینی کرده اند، سخت در اشتباه‌اند. انسان قوی است که در جای خودش عذرخواهی و جبران میکند. افراد ضعیف و ترسو هستند که فکر می کنند اگر چنین کنند، اقتدار آنان شکسته میشود. هنر جامعه های پویا و فعال انعطاف و اصلاح است.
نظر شما در مورد اتفاق تروریستی اخیر در شیراز که داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفت، چیست؟
با ابراز تأثر شدید از این واقعیت و محکوم کردن عاملان این جنایت دل‌خراش و غیرقابل‌دفاع. بدون شک مسئولیت امنیت کشور به دست نیروهائی هستند که برای چنین روزهائی خود را آماده می کردند. اما نباید از یاد برد که همانگونه که جناب آقای خاتمی رئیس جمهور محترم اسبق کشورمان در بیانیه اخیر خود نوشته اند، «همیشه خشونت، خشونت میآورد». مردم عزیز شیراز و زاهدان و سنندج فرزندان این ملت هستند و با کسانی که با آن عزیزان این جنایت را آفریدند باید به اشد مجازات برخورد شود. در آن صورت امنیت حکومت، امنیت مردم خواهد بود.
گفتگو با مدیرعامل انتشارات «به نشر»، درباره دخل وخرج نشر، اقبال مخاطب و ترجمه کتاب‌های تألیفی
اهمیت توجه به مشکلات چرخه تولید و توزیع کتاب در شهر مشهد ما را بر آن داشت تا به سراغ ناشران، کتابفروشان و نویسندگان شهر برویم و با گپ‌و‌گفتی واقع‌بینانه فراز و نشیب‌های این حرفه را بررسی کنیم. حسین سعیدی شش سالی میشود که مدیرعامل مجموعه انتشاراتی «به نشر» وابسته به آستان قدس رضوی است.
فتحی، رحیمیان | شهرآرانیوز - حسین سعیدی شش سالی میشود که مدیرعامل مجموعه انتشاراتی «به نشر» وابسته به آستان قدس رضوی است. یکی از بزرگ‌ترین ناشرانی که علاوه بر چاپ و نشر کتاب، ۳۰ شعبه و فروشگاه در کشور دارد که ۲۰ فروشگاه آن در مشهد و ۱۰ فروشگاه دیگر آن در شهرهای تهران، گرگان، قوچان و چند شهر دیگر فعالیت میکنند. «به نشر» بعد از حضور سعیدی دچار تغییر زیادی شد.
در دوران مدیریت او این بنگاه بزرگ نشر کتاب که در محدوده کتاب‌های دینی فعالیت می‌کرد، توانست نویسندگان زیادی را چه در مقام مشاور و چه در مقام تولیدکننده محتوا، به همکاری دعوت کند. از طرفی، شکل و شمایل بصری کتاب‌ها را که تا پیش از این تعریف زیادی نداشت در این چندسال به کلی تغییر داد.
آن چنان که مدیر عامل «به نشر» می‌گوید در این مدت ده‌ها طراح و گرافیست خبره از سرتاسر کشور با این مجموعه همکاری میکنند. با سعیدی در این گفتگو هم از دخل وخرج «به نشر» به عنوان مجموعه‌ای وابسته حرف زدیم و هم از اقبال مخاطب به آثاری که تصور می‌شد بازار از آنها اشباع شده است و هم درباره ممنوعیت فروش برخی از عنوان‌ها در فروشگاه‌های این ناشر.
اهمیت توجه به مشکلات چرخه تولید و توزیع کتاب در شهر مشهد ما را بر آن داشت تا به سراغ ناشران، کتابفروشان و نویسندگان شهر برویم و با گپ‌و‌گفتی واقع‌بینانه فراز و نشیب‌های این حرفه را بررسی کنیم.
شما چند وقت پیش گفته بودید «به نشر» به نقطه‌ای رسیده است که می‌تواند خودش را از نظر مالی مدیریت کند و دخل و خرجش با خودش بوده است، چون رسیدن به این تراز برای انتشاراتی‌های وابسته چندان کار راحتی نیست.
البته طی ۳۵ سال فعالیت، «به نشر» همیشه مستقل بوده و غیر از همان اوایل تأسیس کمک خاصی دریافت نکرده است. کمک‌های اوایل تأسیس هم محدود به خرید مکان، فروشگاه و تجهیزات بوده است. «به نشر» جزو معدود مجموعه‌های فرهنگی است که دخل و خرجش با خودش است. تا جایی که در یک بازه زمانی، به سوددهی هم رسید و قرار شد این سود را به آستان قدس رضوی بدهد، ولی تولیت در گذشته دستور داد؛ سودی که از کار‌های فرهنگی به دست می‌آید در همان راه هم هزینه شود. این دستورالعمل به مدیریت و تولیت‌های بعدی هم کشیده شد و هم چنان در دستورکار است.
قبل از سال ۹۵، «به نشر» یک مجموعه انتشارات عمومی بود که با ۳۵ عنوان کاری فعالیت می‌کرد. در این سال ها، همه عنوان کتابی در این مجموعه چاپ می‌شد؛ از ادعیه گرفته تا کتاب‌هایی با مضمون رمان و پژوهش و هر آنچه که قابلیت فروش داشت. به نوعی یک بنگاه اقتصادی و فرهنگی بود. یعنی اینکه قبل از بررسی‌های محتوایی و سیاست‌های انتشارات، به این نگاه می‌کردند که آثاری که برای چاپ انتخاب می‌شوند می‌فروشد یا نه. این رویکرد یک آسیب جدی داشت و آن نداشتن هویت برای انتشارات بود؛ اینکه انتشارات «به نشر» برای خودش امضای خاصی نداشت و همه چیز را پوشش می‌داد.
اواخر سال ۹۵ که من به این مجموعه آمدم، تفکر تولیت این بود که سیاست انتشارات باید هم راستای مأموریت خود آستان قدس رضوی باشد. تأکیدات مکرر بر این موضوع از جانب تولیت محترم باعث تغییر ساختار فکری در انتشارات شد. با نگاه به زائران و نیاز آن ها، سرفصل‌های جدیدی برای نشر تعریف شد و بر همان اساس قرار شد کتاب‌هایی با موضوع‌های سیره پیامبر (ص)، اهل البیت پیامبر (ص)، امام رضا (ع) و دستاورد‌های انقلاب اسلامی در این انتشارات چاپ شوند.
شما اولین کاری که بعد از انتصابتان به مدیریت «به نشر» انجام دادید چه بود؟ اولویت سیاست گذاری و شناخت مخاطب یا چیز‌های دیگر؟
از اولین کار‌هایی که در آن زمان انجام شد، شناخت آدم‌هایی بود که می‌توانند در این باره به ما کمک کنند. بر اساس همین سیاست، هفتاد نفر را شناسایی کردیم و پرسش نامه‌ای طراحی شد و با احترام در اختیار آنها قرار گرفت. علاوه بر این و به موازات آن کار مطالعاتی هم انجام دادیم تا بتوانیم تمام ظرفیت‌های موجود را بسنجیم. فرایند کار مطالعاتی و آمارگیری توسط خودمان، مرکز مطالعات حرم مطهر و شهرداری مشهد، انجام شد.
نتیجه این کارها به صدور بیانیه چشم انداز مأموریت جدید مجموعه به نشر منجر شد و تکلیف مسیر اصلی آن روشن شد. موضوع‌های ما از ۳۵ عنوان به پنج عنوان اصلی رسید و روی آنها تمرکز کردیم. در حوزه مخاطب هم به کودک و نوجوان و خانواده رسیدیم و سعی کردیم برای آنها کتاب چاپ کنیم. در حوزه اقتصادی هم بنا را بر خودگردانی گذاشتیم و قرار شد بدون نیاز به کمک‌های مالی از عهده مخارج خودمان بربیاییم. در زمینه اجتماعی هم قرار بر این شد که به عنوان نهاد حمایت کننده از نشریات خوب فعالیت کنیم. به هر حال این بیانیه به عنوان تبیین کننده وظایف و مأموریت جدید به نشر نوشته و از سال ۹۵ به مرحله اجرا گذاشته شد.
همان طورکه قبلاً گفتید، از آمار‌ها و پژوهش‌ها استفاده کردید و به این نتیجه رسیدید. به نظرتان این رویکرد تازه، چقدر با واقعیت‌های کف جامعه هماهنگی داشت؟
به نظرم دغدغه درستی بود. به هر حال «به نشر» به عنوان ناشری که سی سال با آن رویکرد کار می‌کرد و در حدود ۳۵ موضوع کتاب چاپ کرده و الان تبدیل شده به نشری که فقط روی ۵ موضوع تمرکز کرده، همیشه با چالش مخاطب دست به گریبان بوده است. به هر حال تعویض ریل از آن نشر به این انتشارات، همیشه با دشواری‌هایی همراه بوده است.
خودگردانی و توجه به بازار و استقلال مالی مجموعه در کنار ریزش مخاطب و همکاری نکردن برخی نویسندگان که در حوزه دیگری کار می‌کردند، برای ما چالشی جدی بود. این را بگذارید کنار این موضوع که فروشگاه‌های ما هم براساس همان سیاست برپا شده بود و در ویترین کتاب فروشی‌های مربوط به مجموعه، حتی کتاب آشپزی هم پیدا می‌شد. در مرحله بعدی اشباع بودن بازار از کتاب‌هایی بود که ما قصد داشتیم منتشر کنیم. این آسیب‌ها را باید طوری مرتفع می‌کردیم.
توجه به این چیز‌ها بود که تصور می‌شد ما به سمت مجموعه‌ای یارانه بگیر در حرکت هستیم. درحالی که ما بررسی کردیم و فهمیدیم که اولا بازار در زمینه کتاب‌هایی با موضوع‌های معارف اسلامی و سیره پیامبر و دستاورد‌های انقلاب اسلامی، دچار یک خلأ جدی است. به هرحال ما این مسیر را شروع کردیم.
هر چقدر هم جلوتر رفتیم، فهمیدیم که انتخاب خوبی کرده ایم. به عنوان یک مجموعه فرهنگی مربوط به آستان مقدس حضرت رضا (ع) توانستیم یک خلأ جدی را در بازار شهر و حتی کشور پر کنیم. خب به تناسب این تغییر ریل، در فروشگاه‌های ما نیز تغییراتی ایجاد شد و کتاب‌هایی که عرضه می‌شد هم دگرگون شد. به این صورت هر دو دغدغه ما برطرف شد. بعد‌ها متوجه شدیم چاپ کتاب درباره مفاهیم قرآنی، حجاب و عفاف، توهین، غیبت یا دیگر چیز‌هایی از این دست برای کودکان، چقدر خواهان دارد.
نقد خیلی‌ها به انتشاراتی مثل «به نشر» اعمال محدودیت برای فروشگاه هایش است. مثلا در فروشگاه هایتان اجازه ورود بعضی عنوان‌ها را نمی‌دهید. شما کتابی که برای چاپ از فیلتر وزارت ارشاد و بازبینی رد شده را قبول ندارید یا موضوع چیز دیگری است؟
مسئله ما درباره این موضوعی که اشاره کردید صرفا محدودیت فضاست. چون در هر فروشگاه تعداد محدودی از آثار را می‌توانیم نمایش دهیم. پس طبیعی است که سعی کنیم تا همان ۵ موضوع مورد بحث را در فروشگاه داشته باشیم و اگر جایی ماند به موضوع‌های دیگر بپردازیم. ضمن اینکه ما حداکثر ۳۰ درصد فضا را به کتاب‌های چاپ شده توسط «به نشر» اختصاص داده ایم و ۷۰ درصد بقیه کتاب‌ها مربوط به دیگر انتشارات است.
در انتها ارجاعتان می‌دهم به همان چیزی که ابتدای صحبت گفتم، اینکه هر ناشری احتیاج دارد برای خودش هویت مستقلی داشته باشد و ترجیح و تأکید ما بر این است که هویت نشر با همین ۵ موضوع شکل بگیرد. در کشور، طبق آمار، ۱۱ هزار عنوان کتاب به صورت ماهانه چاپ میشود که امکان پوشش همه آنها را نداریم و قاعده کار فروشگاه‌ها هم این است که طبق سیاست انتشارات جلو بروند. ضمن اینکه ما آثاری در همین چارچوب را جمع آوری و عرضه می‌کنیم که سفارش مخاطبان است.
در این مدت چقدر روی کار گرافیکی و طراحی جلد کار شده است؟ جذابیت‌های بصری را چطور ارتقا دادید؟
لازم می‌دانم این را بگویم که قبل از این تمام کار‌های ویراستاری، گرافیکی و بصری کتاب‌ها در خود مجموعه انجام می‌شد و برون سپاری نداشتیم. این یک آسیب جدی داشت که بعد از مدتی به کار روزمره و کارمندی تبدیل می‌شد. اتفاقی که افتاد این بود این تیم تولید به تیمی اداری تبدیل شد و تمام کار‌های مربوط به چاپ و نشر را برون سپاری کردیم. برای سفارش امور مربوط به چاپ کتاب‌ها هم به تحصیلات و سطح هنری و معلومات آدم‌ها خیلی اهمیت دادیم و از استادان دانشگاه و دانش آموختگان و افراد خبره استفاده کردیم.
این وسواس و ریزبینی باعث شد که در طول این پنج یا شش سال اخیر درصد اشتباهاتمان به صفر برسد. در حوزه نشر و مسائل مربوط به آن، به این جمع بندی رسیدیم که طرف حساب گرافیست‌ها و ویراستار‌ها کسی از جنس خودشان باشد. نتیجه اش هم این شد که اکنون در حوزه فعالیت بصری، با حدود ۱۸۰ هنرمند از نقاط مختلف ایران ارتباط داریم و به آنها سفارش می‌دهیم.
اشاره کردید که یکی از موضوع‌های پنج گانه شما، جهان اسلام است. چون بالاخره بخش بزرگی از جهان اسلام عرب زبان‌ها هستند. آیا به ترجمه هم علاقه‌ای نشان داده اید و به این حوزه ورود کرده اید؟
به دلیل وجود حساسیت‌ها و تجربیات تلخ بین المللی در گذشته، وارد این قسمت نشده ایم، البته مذاکراتی با ناشران کشورهای دیگر داشته ایم، ولی، چون کار به شدت تخصصی بود، در بحث انتقال مفاهیم دچار مشکل شده ایم. ضمن اینکه ما نگاهمان فقط ترجمه آثار خودمان نبود. قصد داشتیم تا آثار ادبی آن کشور‌ها را هم به زبان فارسی ترجمه کنیم. واقعیتش این است که از طرف خودمان نشد، ولی با آژانس‌های بین المللی حوزه نشر وارد گفتگو و قرارداد شدیم و اکنون با یک آژانس فرهنگی معتبر در حال فعالیت هستیم، اما به کار بیشتری در این حوزه نیاز هست. هم زمان کار دیگری هم در حال انجام است و آن ناحیه اشباع خرید و اشباع فروش شناسایی آثار خوب و ترجمه آنها به زبان‌های روز دنیاست.
فکر می‌کنید چه کسانی باید در این باره به شما کمک کنند؟ چون شما در این راه تنها نیستید. از چه کسانی توقع دارید به کمک شما بیایند؟
از مؤسساتی که تجربه انتشار و چاپ کتاب در حوزه بین الملل دارند، توقع کمک داریم. این هم مربوط به متن نمی‌شود. گاهی کتاب درباره گرافیک و فونت است و گاهی درباره هنر‌های تجسمی دیگر. به هرحال ما احتیاج به مؤسسات تخصصی که کار بین المللی هم انجام میدهند، برای کمک و استفاده از ظرفیت‌های آنها داریم. ضمن اینکه ما در حال مذاکره با شرکت‌ها و مؤسسات انتشاراتی داخلی هم هستیم و امیدواریم تا یک سال دیگر نتیجه بگیریم.
دیدگاه شما