درک ارز پایه برای سرمایه گذاران

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

تحلیل بازار ارز دیجیتال

معرفی انواع تحلیل در بازار ارزهای دیجیتال و کاربرد آن

رشد چشمگیر ارزش ارزهای دیجیتال در چند سال گذشته و بازگشت اقبال عمومی به سرمایه‌گذاری و فعالیت در این حوزه، این بازار را به یکی از سودآورترین بازارهای مالی تبدیل کرده است. به طوری که افراد زیادی به سرمایه‌گذاری و انواع تحلیل در بازار ارزهای دیجیتال با هدف کسب سود علاقه‌مند شده‌اند.

چرا به تحلیل ارزهای دیجیتال نیازمندیم؟

همانطور که می‌دانیم با وجود سودآوری بازار ارزهای دیجیتال، سطح ریسک نیز در آن بسیار بالا است. احتمال وارد شدن زیان‌های سنگین به سرمایه‌گذاران وجود دارد. بنابراین لازم است سرمایه‌گذاران قبل از ورود و سرمایه‌گذاری در این بازار، تحلیل ارز دیجیتال را به طور کامل درک کرده و با شناخت کامل فعالیت خود را آغاز کنند.

پس لازم است تمامی سرمایه‌گذاران قبل از سرمایه‌گذاری در این بازار روند احتمالی آینده آن را پیش‌بینی کنند تا در مورد نوع سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری درستی داشته باشند. بدیهی است پیش‌بینی غیر اصولی و تنها با تکیه بر گفته‌ها و شنیده‌های دیگران روش مناسبی برای انتخاب نیست و استفاده از این روش با ریسک بسیار بالایی همراه خواهد بود.

انواع تحلیل ارزهای دیجیتال در بازار

برای داشتن یک پیش‌بینی موفق با درصد اطمینان بالا، لازم است با استفاده از روش‌های علمی معتبر و اثبات شده، بازار و روند آن را تحلیل کرد. همچنین از کارشناسان این حوزه، مشاوره سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال دریافت کرد.

بنابراین، یکی از اقدامات مهم برای تسلط بر بازار و کاهش ریسک معاملات در آن، آشنایی با روش‌های مختلف تحلیل بازار ارزهای دیجیتال و استفاده از آنها برای پیش‌بینی روند بازار و تصمیم‌گیری خود است.

تجزیه و تحلیلهای مورد استفاده در بازار ارزهای دیجیتال به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:

• تحلیل بنیادی : برای سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت استفاده می‌شود.
• تحلیل تکنیکال: اغلب برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت استفاده می‌شود.
• تحلیل احساسات: در مقایسه با کارایی تحلیل بنیادی و تکنیکال این تحلیل چندان کاربردی نیست و به نوعی زیرمجموعه تحلیل بنیادی است.

هر یک از این سه نوع تحلیل از متغیرهای مختلفی برای قضاوت در مورد عملکرد بازار استفاده می‌کنند. در ادامه به تعریفی از این سه نوع تحلیل و نحوه پیش‌بینی بازار از طریق آن‌ها می‌پردازیم.

1- تحلیل بنیادی یا فاندامنتال (Fundamental analysis)

پیش‌بینی ارز دیجیتال به روش تحلیل بنیادی یکی از مهم‌ترین روش‌های رایج برای تجزیه و تحلیل و تصمیم‌گیری در مورد خرید و فروش در بازارهای سنتی و دیجیتال است. تحلیلگر در تحلیل بنیادی به بررسی و تحلیل شرایط یک پروژه یا یک شرکت از جنبه‌های مختلف می‌پردازد و اخبار و رویدادهای مهم آن را دنبال می‌کند. تجزیه و تحلیل تمام جنبه‌ها و عوامل موثر بر یک پروژه یا کسب و کار به منظور شناخت ارزش و پتانسیل ذاتی آن، به عنوان تعریف تحلیل بنیادی شناخته می‌شود.

بنابراین یک تحلیلگر بنیادی با رصد تمام اخبار و رویدادهای مربوط به پروژه‌هایی که به آن‌ها علاقه دارد و بر اساس اطلاعات به دست آمده، تصمیم می‌گیرد که آیا آن پروژه خاص ارزش سرمایه‌گذاری را دارد یا خیر. به طور مثال، تصور کنید که یک شرکت بزرگ از یک ارز دیجیتال خاص حمایت کرده است. در این شرایط اگر با این تصور که احتمال افزایش قیمت این ارز وجود دارد خرید کنید، در حقیقت تحلیل بنیادی انجام داده‌اید.

تحلیل بنیادی برای انواع بازارهای مالی مانند بازار ارز، بورس، بازار ارز دیجیتال و … کاربرد دارد، اما نوع متغیرهای درک ارز پایه برای سرمایه گذاران مورد استفاده برای تحلیل در هر یک از این بازارها متفاوت است. در بازار ارز دیجیتال ، متغیرها شامل اهداف پروژه، تیم طراحی ارز دیجیتال، عملکرد، سابقه ، ارزش بازار ارز دیجیتال، حجم معاملات و غیره هستند.

این نوع تحلیل معمولاً روند بلند مدت بازار را پیش‌بینی می‌کند و برای پیش‌بینی کوتاه‌مدت مؤثر نیست. بنابراین معمولاً سرمایه‌گذارانی که قصد سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و پیش‌بینی کوتاه‌مدت قیمت ارزهای دیجیتال را با هدف نوسان دارند، از این تحلیل استفاده نمی‌کنند. از این نوع تحلیل بیشتر برای بررسی عملکرد آینده پروژه استفاده می‌شود.

2- تحلیل تکنیکال (Technical analysis)

استفاده از روش تحلیل تکنیکال در پیش‌بینی ارز دیجیتال بر خلاف تحلیل فاندامنتال یا بنیادی به عوامل موثر بر قیمت یک ارز دیجیتال یا پروژه دیجیتال توجهی ندارد. این روش تنها با در نظر گرفتن تاریخچه قیمتها و حجم معاملات، رفتار آتی بازار را پیش‌بینی می‌کند.

در واقع تحلیلگران تکنیکال معتقدند که قیمت و حجم معاملات یک متغیر به صورت تکراری تغییر می‌کند و تنها با بدست آوردن این الگو، می‌توان قیمتها را در آینده پیش‌بینی کرد.

اساس و پایه این نوع تحلیل از بازارهای سنتی الهام گرفته شده و مشابه تحلیلهای مورد استفاده در بازار بورس و کالا است. شکل‌گیری الگوهای قیمتی یکسان در طول تاریخ بازارهای مالی که به دلیل شباهت در رفتار معامله‌گران رخ داده است، اصولی را ایجاد کرده است که دانش تحلیل تکنیکال بر آن استوار است.

با توسعه بازارها و استفاده از روش‌های پیچیده تر تحلیل، دانش تحلیل تکنیکال نیز گسترش یافته است. نیروهای عرضه و تقاضا و همچنین احساسات معامله‌گران همیشه قیمت‌ها را تعیین می‌کنند. البته تحلیل تکنیکال نباید به عنوان یک پیش‌بینی قطعی و دقیق تلقی شود. این روش بیشتر شبیه به پیش‌بینی آب و هوایی است که شما را برای شرایط احتمالی آب و هوایی آینده آماده می‌کند.

اساس و پایه تحلیل تکنیکال در بازار ارز دیجیتال

یک تحلیلگر تکنیکال در حوزه ارزهای دیجیتال با بررسی نمودارها و جدول‌های مربوط به ارزهای دیجیتال، روند تغییرات قیمت و رفتار بازار یک یا چند ارز دیجیتال را رصد می‌کند و بر اساس این اطلاعات روند نزولی یا صعودی قیمت را پیش‌بینی می‌کند. البته این تکنیک همیشه پاسخگوی نیاز کاربران نیست. بر اساس تجربیات به دست آمده، می‌توان از این نوع تحلیل به عنوان یک راه حل کمکی خوب استفاده نمود.

از سوی دیگر، تمامی منابع مورد نیاز تحلیلگران تکنیکال از جمله نمودارهای تغییرات قیمت و حجم معاملات یکسان است. با این وجود نتایج ارائه شده توسط دو تحلیلگر فنی ارز دیجیتال ممکن است متفاوت باشد. این یک پدیده کاملا طبیعی است که درک و برداشت هر متخصص با متخصص دیگر متفاوت باشد. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم در کنار تحلیل تکنیکال از تحلیل فاندامنتال نیز استفاده کنید.

این نوع تحلیل بیشتر در بازه‌های زمانی کوتاه مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. عموما پیش‌بینی‌های مناسب و قابل اعتمادی را در بازه‌های طولانی ارائه نمی‌دهد. بنابراین افرادی که قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت در بازار ارزهای دیجیتال را دارند از این نوع تحلیل برای بررسی روند بازار استفاده نمی‌کنند. تجربه نشان داده است که این نوع تحلیل نتایج قابل قبولی را در بازه‌های زمانی کوتاه ارائه می‌دهد.

3- تحلیل احساسات (Sentiment analysis)

همانطور که قبلاً اشاره کردیم؛ تحلیل احساسات به عنوان یک تحلیل پرکاربرد و معتبر به کار برده نمی‌شود. اما در برخی موارد، استفاده از این تحلیل می‌تواند مفید باشد. تحلیل احساسات، در واقع احساسات و خلق و خوی عموم مردم را در مورد یک محصول، پروژه، شرکت و سایر مواردی که قرار است در بازار مالی قیمت‌گذاری شوند، بررسی می‌کند. تحلیل احساسات در حقیقت فرآیندی است که در آن احساسات مثبت، منفی و خنثی موجود در یک متن، عبارت یا جمله شناسایی می‌شوند.

با استفاده از بررسی این احساسات، می‌توان آینده را پیش‌بینی کرد.بازارهای مالی پر از احساس ترس، نگرانی، طمع و … هستند.

اگر احساس اکثر مردم نسبت به بازار یا یک دارایی مثبت باشد، احتمالاً باید انتظار افزایش قیمتها را داشته باشیم. اگر احساسات منفی داشته باشیم، احتمالاً باید انتظار کاهش قیمتها را داشته باشیم.

همچنین در مورد اخبار منتشر شده توسط رسانه‌ها، اخبار تاثیر زیادی بر روند یک بازار دارد. به طور طبیعی، اگر اخبار خوبی در مورد بیت کوین یا یک سهام وجود داشته باشد، می تواند به افزایش قیمتها کمک کند. از سوی دیگر اخبار منفی ممکن است به سقوط منجر شود.

بنابراین، تحلیل احساسات از متن برای شناسایی احساسات مثبت، منفی یا خنثی در داده‌های مکتوب استفاده می‌کند تا تحلیلگر بتواند در مورد آینده تصمیم‌گیری کند.

بهترین تحلیل موجود در بازار ارز دیجیتال

در تمامی تعاریف موجود از تحلیل ارزهای دیجیتال ، بیان شده است که نتایج این گونه تحلیل‌ها دقیق و تضمینی نیست. در این شرایط عقل حکم می‌کند که با استفاده از همه این تحلیلها تصمیم نهایی را بگیرد. معامله‌گران حرفه‌ای در بازار ارزهای دیجیتال توصیه می‌کنند که همیشه از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال با هم استفاده کنید. گاهی اوقات نتایج تحلیل تکنیکال و بنیادی می‌تواند کاملاً مخالف باشد.

به عنوان مثال، فرض کنید قیمت یک ارز دیجیتال در یک ماه گذشته روند نزولی داشته و حجم معاملات این ارز در مقایسه با سایر ارزهای هم رده پایین بوده است. در این مورد، به احتمال زیاد، یک تحلیلگر تکنیکال خرید این ارز دیجیتال را توصیه نمی‌کند.

فرض کنید در این مدت اتفاقات جالبی برای این ارز دیجیتال رخ دهد. به عنوان مثال، یک شرکت مطرح در اقدامی غیرمنتظره از این ارز دیجیتال حمایت می‌کند. از سوی دیگر یک چهره مهم، خبر درک ارز پایه برای سرمایه گذاران امیدوارکننده درباره این ارز در توییتر منتشر می‌کند، واضح است که نتایج تحلیل بنیادی خرید این ارز دیجیتال را در این شرایط توصیه می‌کند. در دنیای ارزهای دیجیتال، امکان چنین رویدادی وجود دارد. یک معامله‌گر موفق در این شرایط معمولا بهترین تصمیم را بر اساس تجربه خود و خواندن نظرات تحلیلگران برجسته بازار می‌گیرد. اگر تجربه زیادی در بازار ارزهای دیجیتال ندارید، پیشنهاد می‌کنیم قبل از شروع معامله، دانش خود را به سطح قابل قبولی ارتقا دهید و در نهایت با انجام معاملات با ریسک کمتر، سرمایه‌گذاری را آغاز کنید.

نتیجه‌‌گیری

یک تریدر موفق باید دائماً اخبار بازار را بررسی کند، سعی کند از اخبار مهم ارزهای دیجیتال مطلع باشد و نسبت به ارزهای دیجیتال خاص تعصب نداشته باشد. در بسیاری از موارد، سرمایه‌گذاری در آلت کوین‌ها می‌تواند بسیار سودآور باشد. یک تریدر اگر تحقیق و تلاش بیشتری داشته باشد، موفق‌تر است.
سعی کنید تا حد امکان اطلاعات دست اول را از منابع معتبر خارجی و داخلی جستجو کنید و جزو اولین کسانی باشید که در مقابل اکثریت، کار درست را انجام می‌دهند.
پویایی و فعالیت بالا یکی از ویژگی‌های لازم برای یک تریدر موفق است. استفاده از تحلیل فاندامنتال و تکنیکال موفقیت در معاملات را تضمین نمی‌کند، اما می‌تواند برای کشف معاملات خوب بسیار مفید باشد. در نهایت، تجزیه و تحلیل بنیادی و تکنیکی ترکیبی می‌تواند نتیجه بسیار بهتری برای سرمایه‌گذاری شما داشته باشد.

ارز پایه در فارکس چیست؟

ارز پایه اولین ارز فهرست شده در یک جفت ارز است.

به عنوان مثال، دلار آمریکا در جفت ارز USD/EUR به عنوان ارز پایه در نظر گرفته می‌شود.
ارز دوم را ارز مظنه و یا قیمت گذاری شده می‌نامند.
در معاملات فارکس ، اگر جفت ارز را بخرید، انتظار دارید که ارزش ارز پایه در مقابل ارز قیمت گذاری شده، افزایش پیدا کند.
در مقابل اگر قصد فروش جفت ارز را داشته باشید منتظر اتفاقی عکس خواهید بود.

از جفت ارزها برای معاملات ساده تا انواعی دیگر مانند معاملات همراه با لوریج استفاده می‌شود.
بنابراین بسیار مهم است که شما به عنوان یک معامله‌گر بتوانید درک درستی از عملکرد معاملات بر اساس ارز پایه داشته باشید.
در این مقاله در نظر داریم که نحوه عملکرد جفت ارزها و اهمیت ارز پایه را در معاملات فارکس بررسی کنیم.

تعریف و مثال هایی از ارز پایه

ارز پایه اولین ارز در یک جفت ارز است.
دومین ارز، ارز قیمت گذاری شده یا ارز مظنه نام دارد.
ارز دوم در جفت ارز نشان می‌دهد که چه مقدار از آن باید برای خرید ارز پایه خریداری شود.
در واقع در معاملات جفت ارزها، معامله گر یک ارز را می خرد و دیگری را می‌فروشد.
شما ارز پایه را می‌خرید و ارز دوم را می‌فروشید.

در مجموع می توان گفت که در معاملات جفت ارزها، زمانی که پوزیشن خرید باز می‌کنید با این تفکر پیش می‌روید که ارزش ارز پایه نسبت به ارز دیگر افزایش پیدا می‌کند.
نام گذاری جفت ارزها به گونه ای درک ارز پایه برای سرمایه گذاران است که ابتدا، نام اختصاری ارز پایه و سپس نام اختصاری ارز دوم نوشته می‌شود.
از چند جفت ارز اصلی در اغلب معاملات فارکس استفاده می‌شود که مهمترین آنها USD/EUR است.
در این جفت ارز، دلار آمریکا به عنوان ارز پایه و یورو ارز قیمت گذاری شده است.

به عنوان مثال، اگر مظنه جفت ارز USD/EUR برابر با 0.8472 باشد به این معنی است که برای خرید یک دلار به 0.8472 یورو نیاز است.
دلار آمریکا ارز پایه اکثر جفت ارزهای اصلی است، از جمله:

• USD/JPY (ین ژاپن به عنوان ارز مظنه)
• USD/CHF (فرانک سوئیس)
• USD/CAD (دلار کانادا)

البته باید گفت که در این میان دو جفت ارز اصلی وجود دارد که دلار آمریکا در آنها به عنوان ارز پایه به حساب نمی آید:

• GBP/USD (پوند انگلیس به عنوان ارز پایه) (دلار استرالیا به عنوان ارز پایه).

ارز پایه چگونه کار می‌کند؟

وقتی ارزها را معامله می کنید، ارز پایه را می‌خرید و ارز دیگر را می‌فروشید.
تغییرات محلی در نرخ های بهره، کسری‌های تجاری و رشد اقتصادی همگی می‌توانند دلایلی برای برتری یک ارز بر ارز دیگر باشند.
این نوع از معاملات در بازار سازمان یافته‌ مبادلات ارز خارجی یا همان بازارفارکس انجام می‌شود.

جفت ارزها براساس واحدهایی به نام پیپ نرخ گذاری می‌شوند.
یک پیپ در واقع چهارمین رقم بعد از اعشار در نرخ یک جفت ارز است که میزان آن برابر با 01% از یک واحد ارزی است.
اگر نرخ یک ارز برابر با 0.8472 باشد، حرکت یک پیپ برابر با تغییر قیمت به میزان 0.8473 یا 0.8471 است.

باید گفت در جفت ارزها نیز مانند سهام ، بازار با قیمت های عرضه و تقاضا حرکت می‌کند.
خریدار بر اساس قیمت تقاضا خرید می‌کند و فروشنده براساس قیمت عرضه فروش خود را انجام می‌دهد.
جفت ارزهای اصلی که طرفداران بیشتری در معاملات دارند معمولا اسپرد کمتر ی دارند.
معاملات جفت ارز براساس لات انجام می‌شود.
1 لات برابر با 100 هزار واحد از ارز پایه است.
ممکن است این میزان سرمایه‌گذاری بزرگ به نظر برسد اما معاملات ارزها می‌توانند مارجینی تا حدود 2٪ نیز داشته باشد که البته باید گفت که این فاکتور بسته به نوع جفت ارز متفاوت است.
این بدان معناست که اگر یک لات خود را بر پایه دلار به عنوان ارز پایه تعیین می‌کنید، برای کنترل 100 هزار دلار در معامله تنها به 2 هزار دلار نیاز دارید.

درک ارز پایه برای سرمایه گذاران

درک ارز پایه هنگام معامله جفت ارزها برای معامله گران فارکس امری ضروری است.
نه تنها به این دلیل که ارز پایه جهت معامله را تعیین می کند (اگر یک جفت ارز را می‌خرید یا می‌فروشید این معناست که عقیده دارد ارز پایه در مقایسه با ارز قیمت گذاری شده افزایش قیمت خواهد داشت)،
بلکه از نظر اندازه لات نیز اهمیت دارد.
به عنوان مثال، اگر دلار آمریکا را به عنوان ارز پایه در نظر می‌گیرید، معامله خود را براساس اندازه لات 100 هزار دلاری انجام خواهید داد.
این در حالی است که اگر معامله را با ارزی به مراتب با ارزشی بیشتر یا کمتر از دلار آمریکا انجام دهید، می تواند تأثیر زیادی بر مارجین مورد نیاز حساب فارکسی شما داشته باشد.
پیشنهاد ما این است که برای درک بهتر مفهوم جفت ارزها و چگونگی معاملات با تمرین در یک حساب دمو به مهارت لازم برای انجام معاملات دست پیدا کنید.

درک ارز پایه برای سرمایه گذاران

ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟

احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیده‌اید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته می‌شود، به هر شکل ارزی گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

احتمالاً تاکنون در مورد ارزهای دیجیتال شنیده‌اید. ارزهای دیجیتال که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا رمزارز نیز گفته می‌شود، به هر شکل ارزی گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند.
از آنجایی که ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند و در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید استفاده می‌کنند، برای بسیاری از افراد جذاب می‌باشد.
از زمان رونق بیت‌کوین در سال 2017، مردم بیش از هر زمان دیگری به ارز دیجیتال علاقه‌مند شده اند و تا آنجا پیش رفته‌اند که آن را به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری خریداری می کنند. اما بهتر است قبل از هرگونه سرمایه گذاری ابتدا درک کنید که ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟
کریپتوکارنسی‌ یا ارز دیجیتال شکلی از پول الکترونیکی یا دارایی دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری بسیار قوی و پیچیده‌ای طراحی شده اند و در آن تراکنش‌ها معمولاً در بستر یک بلاک‌چین ثبت می‌شوند.
کریپتوگرافی(Cryptography) یا رمزنگاری چیزی است که ارز دیجیتال را از انواع رایج پرداخت الکترونیکی مانند کارت‌های اعتباری یا پی پال متمایز می‌کند. به همین دلیل تقلب در ارزهای دیجیتال تقریباً غیرممکن است. این یک سیستم همتا به همتا است که می تواند هر کسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. رمزارز ناشناس است و نمی توان فرستنده یا گیرنده آن را ردیابی کرد که همین امر باعث محبوبیت آن در بین افرادی می شود که می خواهند فعالیت مالی خود را پنهان کنند.
کریپتوکارنسی به دلیل غیرمتمرکز و دیجیتالی بودن، از پول فیات یا سنتی درک ارز پایه برای سرمایه گذاران متمایز می‌شود و به دلیل ماهیت غیرمتمرکز آنها هیچ واسطه‌ای مانند بانک برای انتقال ارز دیجیتال بین افراد وجود ندارد. در عوض، ارز دیجیتال توسط کاربران و الگوریتم‌های رایانه‌ای مانند یک بلاک‌چین کنترل می‌شود تا یکپارچگی خود را حفظ کند. به طور معمول کریپتوکارنسی‌ها کاملا دیجیتال هستند، بنابراین هیچ شکل فیزیکی از ارزش آن، مانند پول کاغذی، در دنیای واقعی وجود ندارد.
بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند. بلاک‌چین مجموعه بزرگی از داده‌ها است که هر تراکنش انجام شده را نشان می‌دهد.
ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند و نقل و انتقال آنها از طریق کیف پول‌های نرم‌افزاری که روی موبایل و کامپیوتر نصب می‌شوند انجام می‌شود. البته کیف پول‌های سخت‌افزاری که برخی از آنها شکلی مشابه فلش مموری دارند نیز برای این ارزها ساخته شده است و امنیت آنها بیشتر از کیف پول نرم‌افزاری می‌باشد.
معروف‌ترین و اولین ارز دیجیتال، بیت‌کوین است که احتمالا نام آن را شنیده‌اید. بیت کوین در سال 2009 راه‌اندازی شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است.
هر ارز دیجیتالی یا جزو «توکن‌»ها (Token) محسوب می‌شود یا یک «کوین» (Coin) است.
به ارز دیجیتالی که بلاک‌چین مخصوص خود را داشته باشد، کوین می‌گوییم ولی برخی از رمزارزها هم وجود دارند که بر بستر بلاک‌چین پروژه‌های دیگر راه‌اندازی شده‌اند و خودشان بلاک‌چین ندارند. به چنین ارزهای دیجیتالی توکن می‌گوییم.
برای مثال:
بیت‌کوین کوین است ولی ارز دیجیتال «بت» (Bat) به دلیل اینکه از بلاک‌چین اتریوم استفاده می‌کند یک توکن است.
علاوه بر این، همه‌ی ارزهای دیجیتالی که بعد از بیت‌کوین عرضه شده‌اند، جزو دسته‌ی «آلت کوین‌»ها (Altcoins) قرار می‌گیرند. اتریوم، کاردانو و دوج کوین آلت کوین یا برخی از ارزها را داریم که ارزش آن‌ها با گذشت زمان تغییر نمی‌کند که به آن‌ها «استیبل کوین»‌ (Stable Coin) یا ارز دیجیتال با ارزش ثابت می‌گویند.
چنین ارزهایی معمولاً در دنیای واقعی توسط دارایی‌های مختلفی پشتیبانی می‌شوند.
مثلاً ارز دیجیتال تتر (Tether) یک استیبل کوین است که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود. این یعنی به ازای هر واحد از آن، یک دلار آمریکا در بانک ذخیره شده است.
از ارزهای دیجیتال می‌توان برای پرداخت، سرمایه‌گذاری و معامله‌گری استفاده کرد. با این حال، فروشگاه‌های کمی در دنیا و اینترنت هستند که این ارزها را به عنوان روش پرداخت قبول می‌کنند.

رمزارزها چگونه کار می‌کنند؟
شما می توانید ارز دیجیتال را از دو طریق استخراج یا مبادله آن به دست آورید. ماینرهای رمزارز افرادی هستند که بلاک‌چین را حفظ می‌کنند. آنها تمام تراکنش‌ها را با استفاده از نرم افزار و سخت افزار برای حل پازل‌های رمزنگاری و دریافت کوین به عنوان پاداش تأیید می‌کنند. این فرآیند همچنین کوین‌های جدیدی ایجاد می‌کند. استخراج ارز دیجیتال به مقدار زیادی قدرت پردازش کامپیوتری و برق نیاز دارد، بنابراین هزینه‌های استخراج اغلب بیشتر از مزایای کسب ارز دیجیتال است.
در برخی از ارزهای دیجیتال، تعداد واحدهای ارز محدود است. در مورد بیت‌کوین، سیستم به گونه ای سازماندهی شده است که نمی توان بیش از 21 میلیون بیت کوین صادر کرد.
افراد می‌توانند در صرافی ارزهای دیجیتال، ارزهای خود را با پول سنتی یا سایر ارزهای دیجیتال معامله کنند و اینجاست که "ارزش" انواع مختلف ارزهای دیجیتال تعیین می‌شود. صرافی به‌عنوان واسطه بین افرادی که می‌خواهند ارز دیجیتال بفروشند و بخرند عمل می‌کند و هزینه‌‌هایی را برای مبادله ارزهای دیجیتال دریافت می‌کند یا تفاوت بین قیمت‌های فروش و خرید را به عنوان کمیسیون یا همان کارمزد تراکنش در نظر می‌گیرد.
تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند. مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت‌کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.
شما همچنین می‌توانید ارز دیجیتال را در صرافی همتا به همتا معامله کنید. ارزهای دیجیتال بین کیف پول‌ها ذخیره و منتقل می‌شوند که همگی دارای یک کلید خصوصی برای امضای هر تراکنش و یک کلید عمومی برای سایرین برای بررسی معتبر بودن تراکنش هستند.
از آنجا که آنها در بلاک‌چین انجام می‌شوند، مبالغ تراکنش عمومی است، اما اطلاعات مربوط به ارسال یا دریافت تراکنش رمزگذاری شده است. این امر رمزارز را به یک سیستم شبه ناشناس تبدیل می‌کند. ردیابی تراکنش‌ها غیرممکن است زیرا بلاک‌چین فقط یک رکورد از کلید عمومی هر کاربر دارد. بدون دانستن کلید خصوصی حساب کاربری، نمی‌توانید دقیقاً شخص پشت یک تراکنش خاص را شناسایی کنید.
ساده ترین راه برای درک کلید عمومی این است که آن را همچون یک آدرس ناشناس در نظر بگیرید. هنگام ارسال یا دریافت ارز دیجیتال، آن آدرس در دفتر عمومی معاملات شما ثبت می‌شود.
همه می‌توانند آن آدرس را مشاهده کنند، اما این آدرس هیچ یک از اطلاعات قابل شناسایی و کاربردی شما را به بازدیدکنندگان ارائه نخواهد داد. این آدرس صرفاً، موقعیت کیف پول شما در شبکه بلاکچین را بیان می‌کند. از طرف دیگر، کلید خصوصی توسط کسی جز صاحب کیف پول قابل مشاهده و دسترسی نخواهد بود. این شامل اطلاعات رمزنگاری مورد نیاز برای دریافت اجازه انتقال رمزاز از کیف پول است و به همین دلیل آدرس خصوصی هرگز نباید به اشتراک گذاشته شود. کلیدهای خصوصی اغلب از طریق رمزگذاری ایمن می‌شوند. بنابراین بخشی از جذابیت ارزهای دیجیتال برای بسیاری این است که می توان از آن تا حدودی ناشناس استفاده کرد.

سخن پایانی

شاید مهمترین دلیل ایجاد ارزهای دیجیتال این باشد که نیاز به وجود سیستمی بهتر و کارآمدتر برای پرداخت‌ها، مدیریت پول و بطور کلی سیستم مالی احساس می‌شد. وقتی همه‌چیز در حال دیجیتال شدن است، چرا یک پول و ارز، به شکل دیجیتال درنیاید؟
و در نهایت قیمت ارزهای دیجیتال بسیار متغیر است، بنابراین در حالی که فضای زیادی برای کسب درآمد وجود دارد، فضای زیادی برای از دست دادن پول نیز می‌باشد. مشاوران مالی توصیه می‌کنند که اگر می‌خواهید در دارایی پرریسک مانند ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنید، پولی را به این کار اختصاص دهید که از دست دادن آن ضرری برایتان نداشته باشد و همچنین آن را به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت در نظر بگیرید.

استراتژی کلی در مورد نحوه انتخاب صندوق ارز دیجیتال : قسمت اول

دارایی‌های دیجیتال به عنوان یک کلاس جدید دارایی ویژگی‌های جالبی دارند که می‌توانند از سبدهای سهام متنوع شده دارایی‌های سنتی سود ببرند. با این وجود روش‌های بسیاری برای مواجهه با دارایی‌های دیجیتال وجود دارد: سرمایه گذاری غیرفعال، مدیریت فعال، سرمایه گذاری کوتاه مدت یا بلند مدت و غیره. با بیش از ۸۰۰ صندوق ارز دیجیتال (Crypto Funds) در تمام ابعاد، از شاخص غیر فعال گرفته تا صندوق‌های معاملات فعال و صندوق‌های سرمایه گذاری پر ریسک و صندوق دارایی‌ها، انتخاب از میان آنها کاری دشوار است.

صندوق ارز دیجیتال درست مانند صندوق‌های پوشش ریسک در هر شکل و اندازه‌ای وجود داشته و سرمایه گذاران تمایل دارند از طریق منشور تحلیل صندوق‌های پوشش ریسک به آنها نگاه کنند. با این حال از آنجا که صندوق ارز دیجیتال با یک کلاس دارایی جدید با ویژگی‌های منحصر به فرد دارایی‌های دیجیتال همراه است، نتیجه گیری برای سرمایه گذاران هنگام استفاده از معیارهای دارایی سنتی گمراه کننده خواهد بود.

هدف این مقاله ارائه یک چارچوب تحلیلی کمی برای بهتر فهمیدن صندوق ارز دیجیتال است. این مقاله مجموعه ابزارهای ساده‌ای است که به درک خطر احتمالی صندوق ارز دیجیتال کمک می‌کند اما برای سرمایه گذاری هیچ تصمیمی نباید تنها با اتکا به آنها گرفته شود. ممکن است افراد از این ابزارها برای نمایش لیستی از صندوق‌های ارز دیجیتال از یک پایگاه داده و استخراج یک لیست کوتاه برای بررسی دقیق یا ارزیابی دقیق‌تر یک صندوق ارز دیجیتال استفاده کنند.

صندوق‌های فهرست کوتاه باید برای جنبه‌های استراتژی عدم سرمایه گذاری آنها – یعنی عملیات‌ها، تیم، ارائه دهندگان خدمات و غیره ارزیابی شوند، که خارج از محدوده این مقاله است. همچنین توجه داشته باشید که این یک روش بالفعل برای تحلیل صندوق ارز دیجیتال نیست؛ بلکه تنها روشی است که خود را با گذشت زمان به اثبات رسانده است.

انواع مختلف صندوق سرمایه گذاری

صندوق سرمایه گذاری غیر فعال مبتنی بر شاخص: این صندوق‌ها برای یک سبد دارایی دیجیتالی با فرمت قابل سرمایه گذاری آسان – سرمایه یا گواهینامه – که ارزش آن با کارمزدهای منفی ذکر شده مرتبط است، ارائه غیر فعالی فراهم می‌کند. بیشتر این صندوق‌ها دارایی‌های فیزیکی را نگه می‌دارند (مانند سرمایه گذاری‌های Grayscale) اما سایرین بیت کوین را از طریق قراردادهای آتی که ابزارهای مشتقه‌ای با ارزش دارایی‌های دیجیتال فیزیکی هستند، ارائه می‌دهند. آنها عملکرد دارایی ذکر شده را فراهم می‌کنند و به طور معمول نقدینگی روزانه تا هفتگی و کارمزد کمتری دارند.

ICO/ صندوق‌های سرمایه گذاری پر ریسک: این صندوق‌ها اساساً در شرکت‌های نوپا، از طریق نگهداری توکن‌های منتشر شده به جای سهام‌های سنتی شرکت، اما بدون مالکیت سهام و حق سود سهام آینده سرمایه گذاری می‌کنند. این صندوق‌ها با صندوق‌های سرمایه گذاری سنتی تفاوتی ندارند: آنها در سبد پروژه‌های نویدبخش سرمایه گذاری کرده و سعی می‌کنند مالکیت خود را در هنگام رشد پروژه به فروش برسانند و به جای استراتژی “همه یا هیچ”، ریسک درک ارز پایه برای سرمایه گذاران سرمایه گذاری خود را بر روی پروژه‌های مختلف تقسیم می‌کنند. شرایط نقدینگی آنها برای سرمایه گذاران بهتر از صندوق‌های سرمایه گذاری پر ریسک سنتی / شرکت‌های سهام خصوصی است؛ اما هنوز هم به نقدینگی مشمولان بستگی دارند.

صندوق‌های معاملات فعال: این دسته را می‌توان به دو زیر مجموعه تقسیم کرد:

۱) صندوق‌های بازارساز/ خنثی- بازار که نقدینگی صرافی‌ها را فراهم می‌کنند. بازار به دلیل حجم بسیار زیاد تریدها در مدت کوتاه، کاملا خودکار می‌شود.

۲) صندوق‌های معاملات جهت دار که می‌توانند اختیاری – یعنی تصمیمات سرمایه گذاری مبتنی بر انسان است – یا سیستماتیک باشند که در آن تصمیمات سرمایه گذاری حاصل از یک مدل طراحی شده توسط انسان است اما توسط یک کامپیوتر برای بهترین کارآیی اجرا می‌شود.

صندوق‌های زیر مجموعه اول تمایل دارند با به اشتراک گذاشتن سودهایی که به عنوان طرف مقابل از تریدرها در صرافی‌هایی با کارمزد اندک کسب می‌کنند، عملکرد ثابتی ارائه دهند؛ در حالی که صندوق‌های زیر گروه دوم در ازای عملکرد بسیار بهتر در میان مدت و بلند مدت، عملکرد ناپایدارتری نسبت به صندوق‌های خنثی بازار دارند.

در اینجا به معرفی انواع مختلف صندوق ارز دیجیتال می‌پردازیم.

صندوق‌های غیر فعال مبتنی بر شاخص

برای یک سرمایه گذار که می‌خواهد دارایی‌هایی مانند دارایی دیجیتال که ذخیره آنها سخت است را نگهداری کند، صندوق ارائه غیر فعال بهترین گزینه است، تا زمانی که صندوق دارایی‌های دیجیتال فیزیکی را نگه داشته و بازپرداخت‌های “کالایی” را ارائه دهد. یعنی این صندوق می تواند پول سرمایه گذاران را به صورت دارایی‌های دیجیتال فیزیکی و همچنین با ارز فیات معادل آن بازگرداند.

صندوق‌هایی که از طریق قراردادهای آتی ارائه غیر فعال را فراهم می‌کنند، بدترین گزینه هستند. از آنجا که قراردادهای آتی باید به طور مرتب فهرست بندی شوند، هزینه‌های اضافی را نیز مانند هزینه‌های ترید، لغزش اجرایی و هزینه‌های فهرست بندی را نیز شامل می‌شوند که به عنوان کارمزدهای اضافی مدیریتی، ارزش سرمایه گذاری سرمایه گذاران را مستقل از بازده در طول زمان هدر بدهند.

علاوه بر این، از آنجا که این صندوق‌ها هیچ دارایی فیزیکی ندارند، نمی‌توانند مستقیما آنها را به صورت کالایی تحویل دهند؛ اگر این گزینه را ارائه دهند، هزینه‌های اضافی برای سرمایه گذار خواهد داشت؛ زیرا این صندوق ارز دیجیتال مجبور است دارایی‌های دیجیتالی فیزیکی را در بازار خریداری کند تا آنها را به سرمایه گذار تحویل دهد ـ برای ارزشی که کمتر از ارزش بازار آنها، هنگام تمام هزینه‌های خرید در نظر گرفته شده است.

ICO/ صندوق‌های سرمایه گذاری پر ریسک

سرمایه گذاری در چنین صندوق‌هایی بسیار دشوار است زیرا هیچ کس گوی بلورین ندارد تا پیش بینی کند که پروژه‌های نوپا چگونه هستند. سرمایه گذاران در انتخاب پروژه‌ها تنها می‌توانند به تجربه تیم مدیریت صندوق و ابزار آنها برای تقویت و توسعه آنها اعتماد کنند. انتخاب استارت‌آپ نوپا می‌تواند به بازده نجومی منجر شود اما به زمان نیاز دارد.

سرمایه گذاری در چنین صندوق‌هایی می‌تواند بازده غیر مرتبط با بازار را فراهم کند، اما در بازارهای خرسی جهانی ارزش گذاری این پروژه‌ها و ارزش صندوق‌ها نیز رو به سقوط است.

صندوق ارز دیجیتال معاملات فعال

صندوق‌هایی که نه غیر فعال مبتنی بر شاخص و نه صندوق سرمایه گذاری پر ریسک هستند را می‌توان صندوق‌های معاملات فعال در نظر گرفت. قبل از هر چیز درک استراتژی سرمایه گذاری مدیریت الزامی است: آیا آن بازار ساز/خنثی-بازار یا جهت‌دار است؟ بلند/ پول نقد یا بلند/ کوتاه؟ سیستماتیک یا اختیاری؟ چه ابزارهایی معامله می‌شود؟ و غیره. این کار چارچوب کلی صندوق را روشن می‌کند.

صندوق‌های خنثی -بازار تمایل دارند عملکرد پایداری ارائه بدهند – یعنی نوسانات کم و افت سرمایه کم دارند – اما بازده دارایی‌های دیجیتال بسیار دور به نظر می‌رسد؛ در حالی که صندوق‌های جهت دار تمایل به بازده بالاتری دارند اما به قیمت نوسانات بیشتر و افت شدیدتر.

صندوق‌های خنثی-بازار

ارزیابی صندوق‌های خنثی – بازار معمولا از صندوق‌های جهت دار آسان‌تر است؛ زیرا انتظار می‌رود عملکرد آنها پایدار باشد: هر چه پایدارتر، بهتر.

اما قبل از سرمایه گذاری در صندوق ارز دیجیتال خنثی- بازاری که بهترین عملکرد را در بین همتایان خود داشته باشد، با توجه به سطح قابل قبولی از پایداری بازده، سرمایه گذار باید درک کند که چه چیزی می‌تواند با استراتژی صندوق اشتباه پیش برود. برای یک صندوق بازار ساز با فرکانس بالا در بازار، می تواند یک مسئله IT یا جابجایی در بازار، منجر به گسترش‌های بسیار بزرگی شود که الگوریتم بازار ساز را تحت تأثیر قرار دهد.

از آنجا که عملکرد آنها معمولا بسیار پایین‌تر اما پایدارتر از صندوق‌های جهت دار است، می‌توان یک سرمایه گذار را وسوسه کرد تا در چنین صندوق‌هایی سرمایه گذاری کند. با این حال سرمایه گذار باید در نظر داشته باشد که هیچ تضمینی برای بازده پایدار وجود ندارد و استفاده چند باره از چنین صندوق‌هایی می‌تواند در صورت بروز خطا به ضرر ناگهانی و شدید منجر شود.

در واقع حتی اگر صندوق‌های خنثی – بازار سود خالص کمی را دارند، به این معنی نیست که آنها سود ناخالص بسیار کمی دارند؛ آنها می‌توانند بارها و بارها در طرف کوتاه و بلند مورد استفاده قرار گیرند، که ممکن است منجر به ضرر ناگهانی و بزرگی شود.

صندوق‌های جهت دار

صندوق‌های جهت دار برخلاف پسر عموی خود صندوق‌های خنثی-بازار، سعی می‌کنند حرکت‌های بازار چه بلند (در حیت حرکت صعودی بازار) چه کوتاه (در حین حرکت نزولی بازار) ثبت کنند؛ زیرا این صندوق‌ها توانایی بازی در هر دو حالت بازار را دارند؛ در حالی که صندوق‌های بلند/ نقدی سعی می‌کنند تنها حرکت صعودی بازار را ثبت کنند، در حالی که در حین حرکت نزولی بازار به صورت نقدی باقی مانده است.

صندوق‌های جهت دار بسيار بی ثبات‌تر از صندوق‌های خنثی – بازار هستند و کاهش سرمایه آنها به خصوص با ارزهای دیجیتال قابل توجه است.

صندوق‌های معاملات جهت دار سیستماتیک و اختیاری

ارزیابی یک صندوق ارز دیجیتال اختیاری، با مدیریت انسانی دشوارتر از ارزیابی یک صندوق ارز دیجیتال سیستماتیک کامپیوتری است.

سابقه مسیر گذشته: سابقه مسیر زنده یک صندوق ارز دیجیتال اختیاری ممکن است عملکرد آینده آن را نشان ندهد؛ زیرا مدیر صندوق تصمیمات معاملاتی را در طول مسیر با توجه به شرایط بازار اتخاذ کرده و ممکن است در آینده تصمیمات مشابهی نگیرد. با این حال یک صندوق ارز دیجیتال سیستماتیک، مجموعه‌ای از قوانین معاملاتی را که توسط یک کامپیوتر اجرا می‌شود را پیاده کرده و تضمین می‌کند که خروجی همیشه روند سرمایه گذاری مشابه را دنبال خواهد کرد، تا جایی که مدیر صندوق ارز دیجیتال مدل را تغییر ندهد یا درک ارز پایه برای سرمایه گذاران تصمیمات مدل را نادیده نگیرد.

شبیه سازی: شبیه سازی یک صندوق ارز دیجیتال ، شبیه سازی قوانین تجاری است که گویی در گذشته اعمال شده بودند. به دلایل واضح شبیه سازی برای صندوق‌های سیستماتیک ذاتی است؛ زیرا روند سرمایه گذاری همیشه باید یکسان باشد. علیرغم کلیه نتایج احتمالی شبیه سازی (مانند هر شبیه سازی دیگری)، اگر تحت فرضیه‌های معقول ایجاد شده باشد، می‌تواند در مورد عملکرد مدیر در آینده دیدگاه‌هایی را ارائه دهد. جزئیات همه احتمالات و چگونگی تخمین ارزش شبیه سازی فراتر از محدوده این مقاله است؛ اما یک بررسی سریع که می‌توان انجام داد، مقایسه نتایج شبیه سازی شده در مقابل نتایج تحقق یافته در مدت مشابه است. هرچه سوابق دو مسیر بیشتر همخوانی داشته باشد، شبیه سازی قدرتمندتر و امیدوار کننده تر است. اما اگر دو سابقه اختلاف داشته باشند، تردید درباره مدیر بیشتر می‌شود.

بازارهای ۲۴ ساعته: بازارهای ارز دیجیتال برخلاف بازارهای دارایی‌های سنتی که فقط چند ساعت در روز باز بوده و در آخر هفته تعطیل هستند، ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته باز هستند. بنابراین یک مدیر صندوق ارز دیجیتال باید همیشه مراقب باشد؛ زیرا حرکت سریع قیمت می‌تواند بدون توجه به زمان و در هر روز انجام شود؛ دقیقا مثل زمانی که بیت کوین در ۱۲ مارس ۲۰۲۰، حدود ۵۰ درصد از ارزش خود را در کمتر از دو ساعت از دست داد. بنابراین تنها واکنش پذیرترین استراتژی‌های سرمایه گذاری قادر به تجارت خواهند بود.

بنابراین صندوق ارز دیجیتال معاملات جهت دار اختیاری باید توسط تیمی متشکل از حداقل سه مدیر سبد سهام باشد که هر هشت ساعت یکبار بازارها را رصد می‌کنند و بر اساس آن تجارت می‌کنند و همچنین یک جفت مدیر سبد سهام اضافی به عنوان جایگزین برای مدیر اصلی داشته باشد؛ اما تضمینی وجود ندارد که مدیران سبدهای سهام مختلف در شرایط معین یکسان عمل کنند.

از طرف دیگر یک صندوق ارز دیجیتال سیستماتیک مبتنی بر کامپیوتر، اگر به درستی با نظارت قوی و فرآیندهای مدیریت ریسک طراحی شود، می تواند ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته اجرا شده و توسط یک تیم کوچک کنترل شود. به همین دلیل بیشتر صندوق‌های معاملات جهت دار سیستماتیک و کامپیوتر محور هستند.

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

این روزها در بیشتر فضاهایی که به آن ورود می کنیم، درباره ارزهای دیجیتالی یا رمزارزها مواردی را می شنویم. حتی ممکن است بسیاری از ما درباره مزایای این حوزه مطالبی را شنیده باشیم و تمایل داشته باشیم وارد این حیطه فعالیت شویم، اما ندانیم که ارزهای دیجیتالی دقیقا چه هستند و با مبانی و سازوکار آن ها آشنا نباشیم. آنچه که لازم است به طور کلی درباره این حوزه بدانیم این است که ارزهای دیجیتالی مانند ارزهای رایج هر کشور، درواقع پولی دیجیتالی هستند که بدون پشتوانه و نظارت هیچ بانک، فرد، دولت یا سازمانی بین مردم در حال چرخش بوده و اکثر آن ها از فناوری بلاک چین تبعیت می کنند. در این مقاله سعی داریم مفاهیم و تعاریف مربوط به مبانی ارزهای دیجیتال و رمزارز را شرح دهیم تا به شناختی مقدماتی درباره این حوزه دست یابید.

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

ارزهای دیجیتال و رمزارزها، به سرعت وارد زندگی انسان ها شدند و خود را بخشی از تکنولوژی رو به رشد و سریعِ روزگار فعلی ساختند. هریک از ما در هر گوشه از دنیای کسب وکارها که فعال باشیم، کم یا زیاد درباره این ارزهای دیجیتال یا رمزارزها، گفته هایی را شنیده ایم. در این مقاله سعی بر آن است که هر فردی با هر میزان دانشی که نسبت به این حوزه دارد، بتواند با یک مقاله جامع و یکپارچه از مفاهیم و تعاریف مربوط به مبانی ارزهای دیجیتال و رمزارز مواجه شده و به یک آشنایی مقدماتی درباره این حوزه دست یابد.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال، نوعی ارز مجازی است که در اینترنت و بدون نیاز به حضور، پشتیبانی یا نظارت بانک، سازمان یا شخصی حقیقی، مبادله می شود. نام آن در زبان بین المللی (Digital currency) است و بدون دخالت هرگونه واسطه ای، به صورت کاملا مستقل بین افراد در فضای مجازی خرید و فروش می شود. البته لازم است بدانید که ارز دیجیتال قابل تبدیل شدن به ارز رایج کشورها بوده و افراد می توانند معادل ارزش ریالی، دلاری یا سایر ارزهای رایج کشورهای دیگر، پول پرداخته کرده و مقداری از این ارزهای دیجیتال را که انواع گوناگونی نیز دارند، تهیه نمایند. تقریبا تمام ارزهای دیجیتالی بر اساس ساختار مبتنی بر فناوری بلاک چین برنامه ریزی شده و کار می کنند. (1)

اما اینکه بلاک چین چیست و یا انواع ارزهای دیجیتالی چه هستند را در ادامه مورد بررسی قرار می دهیم. در حال حاضر بدنیست نگاهی به تاریخچه پیدایش ارزهای دیجیتال بیندازیم تا ببینیم از کجا، توسط چه شخص یا اشخاصی و برای چه هدف یا اهدافی پدیدار شده اند.

تاریخچه پیدایش درک ارز پایه برای سرمایه گذاران ارز دیجیتال در جهان

اواخر دهه 90، شرکتی تحت عنوان دیجی کش (Digi Cash) وجود داشت که توسط شخصی به نام دیوید چاوم تاسیس شده بود. آنچه توسط دیجی کش انجام می شد به عبارتی فراهم کردن بستری آماده برای بانک ها جهت نقل و انتقال ارزش های دیجیتالی بود. در پی پدیدار شدن این نوع سیستم تبادل دیجیتالی ارزش، یکی دیگر از ارزهای دیجیتالی در سال 2006 خلق شد که ارز رزرو آزادی (Liberty Reserve) نام داشت.

به این ترتیب در آن سال و مدتی بعد از آن، مردم ارزهای رایج کشور یعنی دلار و یورو را به رزرو آزادی تبدیل کرده و در بستر فراهم شده، با کارمزدی حدود 1% بین یکدیگر مبادله می کردند. البته مدتی بعد دولت آمریکا به دلیل مشهور شدن این دو بستر به پولشویی، هردوی آن ها را تعطیل کرد. اما این امر سبب از یاد رفتن این نوع مبادله در ذهن مردم نشد و به این ترتیب در سال 2009، معروف ترین و رایج ترین ارز دیجیتال یعنی بیت کوین پدیدار شد. (2) و (3)

هدف از پیدایش ارز دیجیتال چه بود؟

از بین رفتن واسطه در نقل و انتقالات مالی یکی از اصلی ترین اهداف پیدایش ارز دیجیتالی بود. همانطور که گفتیم ارزهای دیجیتال انواع مختلفی دارند. اما ویژگی بارز میان تمام آن‎ها، تعلق نداشتنشان به فرد حقیقی یا حقوقی یا یک سازمان و بانک خاص است.

در واقع ارزهای دیجیتال مانند ارزهای فیزیکی رایج در هر کشور، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می گیرند با این تفاوت که ارزش و اعتبار حاصل از تولید یا جابه جایی آن ها متعلق به هیچکس نیست و همه در استفاده از آن یکسان هستند. گاهی ممکن است نوعی ارز دیجیتال مخصوص یک شبکه اجتماعی یا یک نوع بازی آنلاین در سایتی مستقل وجود داشته باشد که با داشتن آن ارز، قادر هستیم فقط از آن بستر یا سایت مخصوص، محصول یا خدمتی را دریافت نماییم.

بلاک چین چیست؟

مفهوم کلی بلاک چین با توجه به نامگذاریش، درواقع به بلوک های اطلاعاتی اشاره دارد که به صورت زنجیروار به یکدیگر متصل شده اند. این بلوک های اطلاعاتی در واقع همان اطلاعات دیجیتالی و این زنجیره در واقع همان دیتابیس مربوط به آن است.

سه مشخصه کلی این بلوک های اطلاعاتی به شرح زیر هستند:

1.فرض کنید که برای مثال کمپانی آمازون (یک فروشگاه اینترنتی جهانی که افراد از سرتاسر دنیا قادر به خرید اینترنتی هر نوع محصول و دریافت آن درب منزلشان هستند) بر فناوری بلاک چین مبتنی باشد. (این یک مثال است، آمازون از فناوری بلاک چین تبعیت نمی کند) حال اگر شما محصولی را از آمازون خریداری کنید، آن محصول و اطلاعاتش، زمان خرید، مقدار دلار مصرف شده برای خرید آن محصول و سایر اطلاعاتی از این دست در بلوک های اطلاعاتی ذخیره می شوند.

2.بلوک ها، اطلاعات کاربری شما را ذخیره می کنند. درواقع به جای آن که اسم و فامیلی و مشخصات حقیقی شما را ذخیره کنند، آن نام کاربری که در سیستم از شما ثبت شده است را به عنوان مشخصات خریدار ذخیره می کنند.

3.هر بلوک یک کد مخصوص به خود دارد که سبب تشخیص آن از سایر بلوک ها می شود. به این کدها «هَش» می گویند. این کدهای هَش بر اساس الگوریتم برنامه ریزی شده خاصی عمل می کنند که به موجب آن هر بلوک یک کد هش مخصوص به خود دریافت می کند. برای مثال اگر شما درست دو ثانیه بعد از نهایی شدن خریدتان از فروشگاه اینترنتی آمازون، تصمیم بگیرید که یک عدد دیگر از همان سفارش را مجدد ثبت کرده و خریداری نمایید، اطلاعات ثبت شده در بلوک های مربوط به هر دو خرید شما کاملا یکسان خواهند بود. آنچه سبب مجزا شدن این دو بلوک از یکدیگر می شود همان کد هش منحصر به هریک از آن هاست.

آنچه که به عنوان مثال درباره وبسایت آمازون مطرح کردیم مقیاس بسیار کوچکی از فناوری بلاک چینی است که در رابطه با ارزهای دیجیتال در حال کار کردن است. درواقع بلوک های موجود در بلاک چین ارز دیجیتالی مانند بیت کوین قادر به ذخیره اطلاعات خرید و فروش مقدار های بسیار زیادی ارز هستند. (4)

رمزارز چیست؟

رمزارز در واقع نوعی ارز دیجیتال است که ساختاری رمزنگاری شده دارد. نام آن در زبان بین المللی انگلیسی (Cryptocurrency) است. رمزارز بدون وابستگی به هیچ بانک مرکزی یا سازمان به صورت غیرمتمرکز در دسترس مردم است و برای جلوگیری از جعل و خطرات اینچنینی، از الگوریتم های رمزنگاری شده تبعیت می کند. همین غیر متمرکز بودن رمزارز و رمزنگاری شدن دیتاهای ذخیره شده در آن، سبب تضعیف قدرت کشورهای جهان برای کنترل اقتصادشان شده است. زیرا هیچ بانک یا سازمانی نیست که آمار و اطلاعات مربوط به رمزارزها را منتشر کرده و یا آن ها را در اختیار دولت ها قرار دهد. (5)

انواع ارزهای دیجیتالی و رمزارزها را بشناسید

بیت کوین

ریپل ( XRP )

• 

لایت کوین (LTC)

درباره ساختار این رمزارز باید گفت که لایت کوین بر روی یک شبکه پرداخت جهانی منبع باز یا به اصطلاح رایج تر Open Source بنا شده است. یک شبکه غیر متمرکز که توسط هیچ برنامه نویسی کنترل نمی شود و بر اساس اسکریپت های از پیش نوشته شده فعالیت می کند.

اگرچه لایت کوین از بسیاری جهات، شباهت زیادی به بیت کوین دارد اما از نظر بلوک چینی در فناوری بلاک چین، بسیار سریع تر عمل می کند. از این رو دارای سرعت بالایی در تایید تراکنش ها و معاملات آنلاین جهانی است. بیشتر از تولید کنندگان و افراد فعال در حوزه ارزهای دیجیتالی، این بازرگانان هستند که لایت کوین را قبول دارند و آن را رمزارزی معتبر و تکنولوژی ارزشمند می دانند.

تتر (USDT)

تتر در سال 2014 به وجود آمد و خود را به این شکل توصیف کرد:

« یک پلتفرم بلاک چینی فعال که طراحی شده است تا ارزهای فیات (پول های بی پشتوانه – پول هایی که ارزش آن ها توسط عرضه و تقاضا معین می شود) را به روشی دیجیتالی، تسهیل کند.» (6)

بررسی آینده و چشم انداز ارزهای دیجیتال

اینترنت با ورود خود به زندگی بشر، توانایی های عجیبی را که روزگاری حتی در وهم او نیز نمی گنجید را از آنِ انسان کرد. از این رو بشر توانست بی آنکه از تلفن استفاده کند، با همنوعان یا حتی شاید موجودات دیگر، در نقاطی بسیار دور تر روی سطح این کره خاکی و یا حتی فراتر از آن در فضای اطراف این سیاره، ارتباط کلامی و تصویری برقرار سازد. کاری که امروز ارزهای دیجیتالی یا رمزارزها با زندگی بشر کرده اند نیز کمتر از آن نوآوری و تحولی که اینترنت برای آن ها به ارمغان آورد، نیست.

با پیشرفت علم و تکنولوژی، هرروز به سازه های ارزشمند این دنیا اضافه می شود و بیزینس هر روز شکل جدیدی به خود می گیرد. ارزها، پول ها و سایر ارزش های معتبر و گرانبها روز به روز بیشتر بین مردم در سرتاسر جهان به گردش در می آیند و بشر همواره در پی یافتن آسان ترین، ایمن ترین، بی واسطه ترین و سریع ترین راه برای رسیدن به درآمد و سود است.

آیا ارزهای دیجیتالی، با تکنولوژی ها و برنامه ریزی های خود، با آن زیرساخت های عمیق و رمزنگاری شده و غیرقابل نفوذشان، قادر نیستند هر روز بیشتر از دیروز به زندگی بشر ورود کرده و او را به خود عادت دهند؟ به نظر می رسد که ارزهای دیجیتالی، با توجه به ساختاری که دارند و با توجه به گزارشات منتشر شده از چشم انداز هریک از آن ها در فازهای بعدیشان، در آینده بسیار عمیق تر از امروز جزئی از زندگی بیشتر مردم باشند. (7)

صفر تا صد ماینینگ در ارز دیجیتال

ارز دیجیتال نوعی ارز مبادله ای است که تنها به شکل مجازی و الکترونیک در دسترس است. دیجیتالی بودن این ارز به آن معناست که نسخه فیزیکی و قابل لمس ارز، در هیچ جایی یافت نمی شود و تنها به شکل رشته کد می توان ارز دیجیتال را دریافت و مبادله کرد. ارز دیجیتال را به نام های دیگری مانند پول دیجیتال، پول الکترونیکی، ارز الکترونیکی و پول مجازی می شناسند.

این ارزها تنها با استفاده از کامپیوتر ها و تلفن های همراه هوشمند قابل دسترسی هستند و نمی توان آنان را به مانند دیگر پول ها به شکل فیزیکی در دست گرفت. از زمان پیدایش این ارزها، ارز دیجیتال ارزان ترین و آسان ترین ارز مبادله ای جهان لقب گرفته است. تمامی رمز ارزهای موجود در بازار، به نوعی از ارز دیجیتال نام می گیرند اما تمامی ارزهای دیجیتال را نمی توان رمز ارز نامید.

این روزها می توان ارز دیجیتال را در بسیاری از صرافی های آنلاین معامله کرد و معادل آن ها، ارز واقعی و فیزیکی دریافت نمود. بر خلاف پول فیزیکی که پشتوانه مشخصی مانند طلا یا حمایت دولت ها و حکومت ها را دارد، ارزهای دیجیتال تنها با مقبولیت عمومی قیمت پیدا می کنند و پشتوانه مشخصی برای آنان وجود ندارد. اگرچه رشد صعودی زیاد این ارزها در سال های اخیر، باعث تلاش زیادی برای به دست آوردن و استخراج آن شده است.

ارزهای دیجیتال را با فرآیندی به نام ماینینگ یا استخراج به دست می آورند. استخراج در سال های اخیر بسیار راحت تر بوده و با گذشت زمان و پیدا شدن ارزهای زیاد، حالا فرآیند پیچیده تر و سخت تری را شامل می شود. البته متناسب با این سختی، قیمت بالاتری برای این ارزها وجود دارد. (8)

ارزهای دیجیتال چگونه استخراج می شوند؟

استخراج ارزهای دیجیتال در طی فرآیندی به نام ماینینگ انجام می شود. ایده ی اصلی ماینینگ، به معدن کاران و کاوشگرانی برمی گردد که در سودای پیدا کردن طلا، کوه ها را می شکافتند و به اعماق زمین می رفتند. هر چه این افراد به لایه های زیرین زمین می رفتند، شانس پیدا کردن طلا کمتر می شد و به نوعی، از چگالی و حجم طلا کاسته می شد. در طول فرآیند ماینینگ نیز، شما باید گوشه ای از زنجیره تراکنش ها و حل پردازش های ماینینگ را به عهده بگیرید و به ازای میزان کار انجام داده و قدرت پردازش تان، حق الزحمه و ارز دریافت کنید.

یکی از مشکلاتی که هنگام انجام تراکنش ارزهای دیجیتال وجود دارد، تصدیق صحت و سلامت تراکنش است. کاربران برای آن که بدانند پول مورد نظر آن ها، به طور کامل و بدون هیچ کم و کاستی، به حساب های مورد نظر منتقل می شود، نیاز به اعتبار و اطمینانی دارند. برای این کار، قابلیت بلاک چین، به ارزهای دیجیتال اضافه شد. بلاک چین، همان مفهوم دفتر کل را برای ارز دیجیتال ایفا می کند. اما به این شکل که دفتر کل تراکنش های ارزهای دیجیتال، در اختیار شخص خاصی قرار ندارد و به طور کامل به روی فضای وب وجود دارد.

هر کسی که در فضای وب حاضر است، می تواند این دفتر کل را مشاهده کند و هر کسی در زنجیره بلاک چین، دارای دفتر کل ارز به طور کامل و دقیق است. به این شکل، تمامی تغییرات باید در تمامی دفاتر ثبت شود و در صورتی که یکی از دفترها، تغییرات غیر مجازی داشته باشد، با توجه به دیگر دفاتر حذف می شود. پردازش این تغییرات و اصلاحات، نیازمند کارهای زیادی است که می تواند برای انجام دهند پردازش، درآمد ارز دیجیتال داشته باشد.